حمید ابریشمی - استاد دانشکده‎ی اقتصاد دانشگاه تهران
محسن مهرآرا - دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران
سارا صفا مطلق - کارشناس ارشد اقتصاد

مقاله ی حاضر به ‎اندازه‎گیری کارایی فنی ۱۲ شعبه‎ی منتخب بانک سامان در مقاطع سه ماهه ی سال‎های ۸۸-۱۳۸۷، با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده‎ها و هم‎چنین بررسی چهار عامل تاثیرگذار بر آن، شامل ترکیب جنسیت پرسنل شعبه، نسبت دارایی ثابت به کل دارایی‎ها، سابقه‎ی فعالیت شعبه و موقعیت اقتصادی شهری که شعبه در آن واقع شده است می‎پردازد. نتایج حاصل از بررسی نشان می‎دهد که فرضیه ی اصلی تحقیق مبنی بر این که، شعب بانک سامان امکان افزایش محصول خود را با سطح نهاده‎های موجود دارند، یعنی امکان افزایش کارایی فنی وجود دارد، رد نمی‎شود. بنابراین در فرایند بررسی، شعب کارا از ناکارا تمیز داده شده و میزان کارایی برای هر کدام از شعب محاسبه شده است. متوسط کارایی فنی ۱۲ شعبه بانک سامان در طول دوره‎ی مورد بررسی برابر ۷۰% اندازه‎گیری می‎شود. نتایج نشان می‎دهد که افزایش نسبت دارایی ثابت به کل دارایی‎های آن و هم‎چنین توسعه یافتگی اقتصادی شهرها بر عملکرد شعبه تاثیر مثبت دارد، با این توضیح که اثر مثبت نسبت دارایی‎های ثابت به کل دارایی‎های یک شعبه بر کارایی آن کاهنده است. علاوه بر این، افزایش به کارگیری نیروی انسانی مرد در شعب سبب کاهش کارایی فنی آن خواهد شد و ضمنا افزایش سابقه فعالیت شعبه به تنهایی اثر مثبت بر کارایی شعب نخواهد داشت.

بانک سامان, تحلیل پوششی داده‎ها, عوامل موثر بر کارایی, کارایی فنی