درونزایی عرضه پول و تاثیر فشارهای هزینه ای بر آن دراقتصاد ایران

برونزایی و قابل کنترل بودن عرضه پول از فروض اساسی تحلیلهای اقتصاد کلان نئوکینزین ها و پولیون و همچنین مدلهای اقتصاد کلان بوده است.از اوایل دهه ۱۹۶۰ به بعد ، توجه بیشتری به درونزای عرضه پول در اقتصاد کلان معطوف شد. بویژه ، از اوایل دهه ۱۹۸۰ ، هم اقتصاد دانان بعد کینزین و هم نظریه سیکل تجاری حقیقی درونزایی ، عرضه پول را به عنوان بخش مهمی از تحلیل خود گسترش داده اند.در مقاله حاضر ، عمدتا بر دیدگاه اقتصاددانان بعد کینزین راجع به درونزایی عرضه پول تاکید شده است.در دیدگاه بعد کینزین چه بر اثر رشد فعالیتهای اقتصادی و چه بر اثر فشارهای هزینه ای ، و به دلیل وقوع هزینه ها قبل از درآمد ها ، نیاز به اعتبار بانکی گسترش یافته و با اعطای اعتبار توسط نظام بانکی و تبدیل آن به درآمد برای صاحبان عوامل تولید سپرده های بانکی نیز افزایش یافته و به این ترتیب عرضه پول ، درونزا می شود. تحقیق حاضر نشان می دهد که در اقتصاد ایران فشار های هزینه ای ( به رغم دولتی بودن نظام بانکی در بخش زیادی از دوره مورد مطالعه ) قادر به توضیح تغییرات عرضه پول می باشد و بدین جهت عرضه پول درونزا می شود.به عبارت دیگر، برخی از تغییرات پولی واکنش به تغییرات قیمتهاست .