ثبات تابع تقاضای پولی در ایران

طی سال های اجرای برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی رابطه رشد نقدینگی و تورم دچار تحول شد و رابطه قوی و مستقیمی که تا قبل از برنامه سوم بین این دو متغیروجود داشت، در طول برنامه سوم مشاهده نگردید. هدف اصلی مقاله حاضر آزمون ثبات رفتار تابعی تقاضای پول در سال ۱۳۷۹ و پس از آن است. جهت نیل به این هدف، تکنیک همگرایی جوهانسن- جوسیلیوس (۰ ۹۹ ۱) و داده های سالانه ۱۳۳۹ تا ۱۳۸۱ مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصله حاکی از آن است که حجم نقدینگی (M۲) با تولید ناخالص داخلی. نرخ تورم و نرخ ارز در بازار موازی ارز، همگراست. همچنین مقدار ضریب جمله تصحیح- خطا (۱۶%.) نشان می دهد که علی رغم وجود تعادل بلندمدت در بازار پول. حرکت به سمت تعادل در این بازار به کندی صورت می گیرد. نتایج آزمون های CUSUM و CUSMSQ حاکی از آن است که فرضیه صفر مبنی بر باثبات بودن ضرایب را در سطح معنی داری پنج درصد نمی شود رد کرد. به عبارت دیگر می توان پذیرفت که تابع تقاضای پول در ایران باثبات است. طبقه بندی JEL: ۱ E۴، ES۱، ۲۴ P.

Keywords:

آزمون های ثبات , تابع تقاضای پول , ثبات , مدل تصحیح- خطا , همگرایی