تاثیر تعاملی ۶ هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل کوئرستین بر بیان TIE-۲ و VEGF-A در بافت تومور موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: در چند دهه اخیر، نقش چشمگیر آنژیوژنز در رشد و متاستاز سرطان باعث تحقیقات فراوان در این زمینه شده است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تعاملی ۶ هفته تمرین هوازی تداومی و مکمل کوئرستین بر بیان فاکتورهای دخیل در آنژیوژنز همچون TIE-۲ و VEGF-A در بافت تومور موش های ماده مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: ۲۴ سر موش بالب سی ماده مبتلا به سرطان پستان، به طور تصادفی به ۳ گروه تومور (T)، تومور+ تمرین هوازی (T+AE) و تومور+ تمرین هوازی+ کوئرستین (T+AE+Q) تقسیم شدند. گروه T+AE و گروه T+AE+Q، تمرین استقامتی فزاینده دویدن روی نوارگردان را ۶ هفته/ ۵ روز/ ۶۰ دقیقه اجرا کردند. به گروه T+AE+Q، به جز تمرین، ۶ هفته/ ۳ روز/ مقدار ۱۱۰ میلی گرم/کیلوگرم، محلول کوئرستین تزریق شد. در پایان، موش ها کشته شدند، بافت تومور برداشته و در نیتروژن مایع فریز شدند. بیان ژن های TIE-۲ و VEGF-A به روش Real Time-PCR سنجیده شد. ΔCt، ΔΔCt،Fold Change  و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی، در سطح معناداری (۰۵/۰>P) با نرم افزار GENEX محاسبه شد. یافته ها: نتایج نشان داد تعامل T+AE+Q باعث کاهش معنادار بیان ژن VEGF-A (کاهش ۰۹/۴ برابری) در مقایسه با گروه T شده است (P<۰/۰۵). مصرف کوئرستین در گروه T+AE+Q باعث کاهش معنادار بیان ژن VEGF-A (کاهش ۷۲/۲ برابری) در مقایسه با گروه T+AE شد (P<۰/۰۵)، اما تمرین هوازی به تنهایی بر بیان VEGF-A تاثیری نداشت. همچنین تمرین هوازی به تنهایی و تعامل تمرین هوازی و کوئرستین بر بیان TIE-۲ بیتاثیر بود. نتیجه گیری: تعامل تمرین هوازی و مصرف مکمل کوئرستین احتمالا در مهار آنژیوژنز تومور موثر است.

Keywords:

Breast Cancer , Aerobic Exercise , Quercetin , TIE-۲ Receptor , Vascular Endothelial Growth Factor , سرطان پستان , تمرین هوازی , کوئرستین , گیرنده TIE-۲ , فاکتور رشد اندوتلیال عروقی