پلیس جامعه محور و نقش آن در کاهش احساس ناامنی

رویکرد «پلیس جامعهمحور» در یکی دو دهه گذشته نه تنها به لحاظ تئوریک بلکه به لحاظ تجربی نیز رشد قابل توجهی داشته است و به جرات می توان گفت یکی از مهمترین ملاک های اثربخشی و کارایی «پلیس جامعهمحور» توانایی ان در کاهش احساس ناامنی شهروندان است. به لحاظ نظری با توجه به اتخاد رویکرد پایین به بالا و شکل دهی و ارتقای سرمایه اجتماعی و از طریق شناسایی و پیشگیری از وقوع جرم و توجه به دیدگاه های شهروندان، «پلیس جامعه محور» میتواند به افزایش رضامندی، احساس امنیت و در نهایت کیفیت زندگی آنها کمک کند. از لحاظ تجربی نیز شواهد حاکی از آن است که پیاده سازی برنامه های «پلیس جامعه محور» و آگاهی شهروندان ازاین امر، فارغ از شیوه اجرای آن، دربیشترموارد موجب کاهش احساس ناامنی شهروندان شده است، با این حال به دلیل پیچیدگی موضوع «ترس از جرم» و «احساس ناامنی» بعضا نتایج متناقضی نیز حاصل گردیده است. در این مقاله پس از مقدمه ای کوتاه، به بررسی احساس امنیت و برخی نظریه های تبیین کننده آن، از جمله «پلیس جامعه محور» پرداخته می شود. بخش دوم مقاله نیز به «پلیس جامعه محور»، تعاریف، ابعاد و مولفه های جدید در افزایش ضریب امنیتی شهروندان می تواند داشته باشد، اختصاص دارد.

Keywords:

احساس امنیت , پلیس جامعه محور , کیفیت زندگی , شهروند