بررسی تحلیلی فیلترینگ و آزادی اطلاعات

آزادی اطلاعات، به معنای آزادی دسترسی افراد جامعه به اطلاعات موجود در موسسات عمومی و برخی موسسات غیرعمومی، امروزه یکی از حقوق اساسی و مقدمه تحقق بسیاری از حقوق بشر است. آزادی اطلاعات، مستلزم آن است که همه شهروندان به اطلاعات تحت کنترل مقامات عمومی دسترسی داشته باشند. با این تعریف درواقع حق دسترسی آزاد به اطلاعات نه به عنوان یک امتیاز به شهروندان از سوی دولتها بلکه یک حق طبیعی و اساسی شهروندی است که باید محقق شود. اعمال هرگونه محدودیت ، به هر شکل ، در هر یک از بخشها و ابزارهای تحقق این حق به منزله محروم کردن شهروندان از حقوق اساسی آنها است. امروزه، بدون شک، اینترنت و شبکه های ارتباطی و اطلاعاتی مبتنی بر آن نقش اساسی و کلیدی در دسترسی عموم مردم به اطلاعات دارند. بالطبع با توجه به این نقش اساسی و اهمیت روزافزون این ابزار نوین، هرگونه اعمال محدودیت و فیلترینگ بر آن، بر تحقق آزادی اطلاعات تاثیرگذار است و منجر به اخلال در تحقق این حق اساسی بشری میشود. درواقع با اعمال سانسور و محدودیت بر اینترنت، حق اطلاعیابی از وقوع رویدادها، نیز مسدود میشود. هدف اصلی این پژوهش، بررسی چالشهای حق دسترسی آزاد به اطلاعات با تاکید بر سیاستهای فیلترینگ درایران و ارائه راهکار و مدلی مناسب، برای رفع این چالشها و دستیابی به آزادی اطلاعات مطلوب است.بر اساس یافته های این پژوهش آزادی اطلاعات که در ایران با دو مانع فرهنگی و قانونی مواجه است، میتواند به طور مستقیم و غیرمستقیم از سیاستهای فیلترینگ در ایران تاثیر بگیرد. بنابراین برای رفع این تاثیر نامطلوب و تقویت تاثیر مثبت این دو پدیده بر هم و رفع چالش های هر یک از این دو حوزه، پیشنهادهای کاربردی در سه بخش آزادی اطلاعات، فیلترینگ و تاثیر متقابل فیلترینگ و آزادی اطلاعات ارائه میشود.

Keywords:

اینترنت , فیلترینگ , آزادی اطلاعات