حبیب سرسنگی علی آباد - University of Hormozgan
ابوالفضل ناجی - University of Hormozgan
سید رضا سید مرتضائی - Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO)
ایمان سوری نژاد - University of Hormozgan
آرش اکبرزاده - University of Hormozgan

جهت بررسی اثر سیستم بیوفلاک بر کیفیت آب، عملکرد رشد، شاخص های ایمنی و ترکیب لاشه تیلاپیای نیل در تراکم های مختلف، بچه ماهیان با میانگین وزنی ۰۵/۰±۲/۳  گرم در دو تیمار تراکمی ۵۰۰ و ۱۰۰۰ قطعه در متر مکعب در سیستم بیوفلاک و برای هر تراکم یک گروه شاهد، هر یک با سه تکرار ذخیره سازی و طی یک دوره ۵۰ روزه پرورش یافتند. نتایج نشان داد میزان یون آمونیوم در تیمارهای بیوفلاک کمتر و میزان نیتریت و نیترات بالاتر از شاهد بود. مواد جامد معلق، حجم فلاک و تعداد باکتری ها با افزایش تراکم، افزایش یافت. بیشترین میزان وزن نهایی (۹/۱۲گرم)، ضریب رشد ویژه (۲۱/۳ % در روز) و نیزکمترین میزان ضریب تبدیل غذایی (۹۱/۰) در تیمار بیوفلاک با تراکم ۵۰۰ عدد در متر مکعب حاصل شد (۰۵/۰p<). بازماندگی در تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰p>). میزان لیزوزیم، ایمونوگلوبولین و کاتالاز در تیمارهای بیوفلاک به طور معنی داری از شاهد متناظر بالاتر بود (۰۵/۰p<). مقدار پروتئین و چربی لاشه در تیمارهای بیوفلاک از شاهد متناظر بالاتر بود، ولی این اختلافات معنی دار نبود (۰۵/۰p>). تراکم ۵۰۰ قطعه در متر مکعب از نظر آماری، شاخص های مناسب تری در پی داشت اما با توجه به اختلاف اندک رشد و ضریب تبدیل غذایی از سویی و عدم اختلاف در میزان بازماندگی بین تراکم های ۵۰۰ و۱۰۰۰ قطعه در متر مکعب و نیز بهره وری بالاتر از آب و فضا، تراکم ۱۰۰۰ قطعه در متر مکعب برای پرورش بچه ماهی تیلاپیا در سیستم بیوفلاک پیشنهاد می گردد.  

Tilapia, Biofloc, Density, Immunity, تیلاپیا, بیوفلاک, تراکم, ایمنی