صفورا مشهدی - chabahar maritime university
مهران لقمانی - chabahar maritime university
پروین صادقی - chabahar maritime university

با توجه به اهمیت مطالعه آلاینده های فلزات سنگین به خصوص در آبزیانی که مصرف خوراکی دارند، میزان آلودگی میگوهای پرورشی وانامی در مزارع پرورش گواتر در جنوب سیستان و ­بلوچستان در دو استخر در سال ۱۳۹۷ بررسی گردید. نمونه برداری (۱۰۸ نمونه) در سه مقطع زمانی۳۵، ۶۵ و ۹۵ روزه به صورت تصادفی با سه تکرار از دو مزرعه و دو استخر از فروردین لغایت خرداد ماه صورت پذیرفت. پس از زیست سنجی، بافت عضله جداسازی و پس از آماده سازی با دستگاه جذب اتمی غلظت فلزات اندازه گیری گردید. در بازه زمانی ۳۵ روزه میانگین طول (سانتی متر) و وزن (گرم) ۶۵/۰ ± ۱۵/۸۰،۶/۰ ± ۴، ۶۵ روزه ۷۳/۰ ± ۶۵/۱۰، ۶۳/۱± ۶۱/۹­، ۹۵ روزه ۵۱/۰±۳۳/۱۲، ۳۳/۱±۰۴/۱۶ ثبت گردید. طبق نتایج بین غلظت فلزات روی، کادمیوم، نیکل و سرب در بافت عضله در سه بازه زمانی اختلاف معنی داری وجود داشت (۰۵/­۰­p­<) و غالبا یک روند افزایشی را در تجمع فلز در بافت عضله نشان می دهد. آزمون آماری اختلاف معنی­داری میان استخرها را در هر بازه زمانی نشان نداد (۰۵/­۰­p­>). میانگین غلظت فلزات در کل سه دوره زمانی برای فلز مس ۴۲/۰±۵۲/۱۱، روی ۶۵/۶±۹۵/۸۲، کادمیوم ۴۷/۰±۵۴/۳، نیکل ۳۱/۰±۱۸/۲ و سرب ۱۹/۰±۸۵/۱ میکروگرم برگرم وزن خشک بوده است. در مقایسه با برخی از استانداردهای جهانی به جز نیکل که نزدیک به حد مجاز WHO  بود، سایر فلزات از حد استاندارد بین المللی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) و حد مجاز تعیین شده سازمان بهداشت جهانی (WHO) پایین تر بودند.

Vannamei shrimp, Litopenaeus vannamei, Chahbahar, Heavy metals, میگوی وانامی, vannamei Litopenaeus, فلزات سنگین, خلیج گواتر