بررسی فعالیت آنتی فولینگ عصاره های خیار دریایی (Stichopus herrmanni) در آزمایشگاه و عملکرد آنها در پوششهای رزین اپوکسی در محیط دریا

توسعه مواد آنتی فولینگ طبیعی و دوستدار محیط زیست یک جایگزین مناسب برای حل مشکل جهانی فولینگ دریایی محسوب می شود. در تحقیق حاضر فعالیت ضد باکتریایی، ضد میکروجلبکی، ضد بارناکل و آنتی فولینگی عصاره های غیرقطبی، نیمه قطبی و قطبی سه بخش مختلف بدن (دیواره بدن، لوله گوارش و درخت تنفسی) خیار دریایی Stichopus herrmanni بررسی گردید. سنجش فعالیت مهاری عصاره های ان هگزانی، اتیل استاتی و متانولی در آزمایشگاه بر علیه پنج سویه باکتری، دو گونه میکروجلبک و لارو بارناکل آزمایش شد. جهت بررسی عملکرد آنتی فولینگی، عصاره ها به پوشش رزین اپوکسی اضافه شده و به مدت سه ماه در دریا جاگذاری شدند. براساس نتایج، عصاره اتیل استاتی دیواره بدن با کمترین غلظت مهاری (MIC) در مقابله با باکتری S. aureus (۵۰۰/۰ میلی گرم بر میلی لیتر) و میکروجلبک I. galbana (۱۲۵/۰ میلی گرم بر میلی لیتر) و کمترین غلظت کشنده متوسط (LC۵۰) در مقابله با لارو بارناکل (۰۶۱/۰ میلی گرم بر میلی لیتر) دارای بهترین عملکرد بازدارندگی در بین عصاره ها بود. در پایان دوره سه ماهه آزمایش، پنل پوشش دهی شده حاوی ۴% عصاره اتیل استاتی دیواره بدن دارای کمترین وزن نهایی (۵۱/۵±۶۷/۱۸۹ گرم) و کمترین درصد پوشش فولینگ (۷۶/۷۴%) در بین همه پنل ها بود (۰۵/۰>P). با توجه به فعالیت آنتی فولینگی مناسب عصاره اتیل استاتی دیواره بدن S. herrmanni، استفاده از آن به عنوان جایگزین بالقوه طبیعی در رنگ های آنتی فولینگ قابل پیشنهاد است.  

Keywords:

Secondary Metabolites , Sea Cucumber , Antifouling , Resin epoxy , متابولیت های ثانویه , خیار دریایی , آنتی فولینگ , رزین اپوکسی