ساختار تاکسونومیک، پراکنش مکانی و روند تغییرات زمانی جمعیت اپندیکولارین ها در آبهای ساحلی شمال بوشهر – خلیج فارس
عنوان مقاله: ساختار تاکسونومیک، پراکنش مکانی و روند تغییرات زمانی جمعیت اپندیکولارین ها در آبهای ساحلی شمال بوشهر – خلیج فارس
شناسه ملی مقاله: JR_ISFJ-28-4_002
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_ISFJ-28-4_002
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
رضوان موسوی ندوشن - Department of Fisheries, Marine Science and Technology Campus, Tehran North Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
منیر غیاث آبادی - گروه شیلات و اکولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
خلاصه مقاله:
رضوان موسوی ندوشن - Department of Fisheries, Marine Science and Technology Campus, Tehran North Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
منیر غیاث آبادی - گروه شیلات و اکولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
اپندیکولارین ها از مهمترین گروههای جمعیت زئوپلانکتونی در دریاها و اقیانوسهای جهان بشمار می روند و بخش قابل توجهی از تولیدات و غذای مصرف کنندگان ثانویه را تشکیل می دهند. لذا، هدف از اجرای این تحقیق شناسایی و معرفی اپندیکولارین های آبهای خلیج فارس با تاکید بر الگوی پراکنش زمانی و مکانی در محدوده آبهای ساحلی شمال بوشهر قرار داده شد. اپندیکولارین ها در روزهای میانی و پایانی هر فصل، از اواسط تابستان ۱۳۹۶ لغایت بهار ۱۳۹۷ در خور فراکه، سه نقطه از محدوده مصب شیف، ایستگاه دریایی و مصب لشکری جمح آوری و در کلیه زمانهای نمونه برداری، عمق محل نمونه برداری، عمق شفافیت و پارامترهای فیزیکی درجه حرارت، pH، و شوری اندازه گیری شد. در نهایت در منطقه چهار گونه اپندیکولارین ، Oikopleura dioica Oikopleura longicauda, و Appendicularia sicula. وsp Fritillaria شناسایی گردید. بالاترین تراکم کل اپندیکولارین ها در ایستگاه دریا و اسفند ماه، با غالبیت O. dioica مشاهده شد. برای گونه های O. dioica ، فراوانی نسبی ۸۰% گونه O. longicauda, فراوانی نسبی ۹/۱۸درصد و گونه A. sicula،، فراوانی نسبی ۰۶/۱درصد محاسبه گردید. دو گونه غالب O. dioica و O. longicauda، الگوی پراکنش مکانی و رونذ تغییرات زمانی کاملا متفاوت نشان دادند . برای گونه sp. Fritillaria فراوانی نسبی ۰۴/۰درصد محاسبه و لذا به عنوان گونه نادر در منطقه معرفی گردید. بر اساس آزمون dbRDA (distance based Redundancy Analysis) ، عمق شفافیت مهمترین پارامتر موثر بر پراکنش گونه O. longicauda، عمق زیستگاه و شوری مهمترین عوامل اثرگذار بر الگوی پراکنش O. dioica و درجه حرارت پارامتر مرتبط باتراکم A. sicula در منطقه مورد مطالعه مشخص گردید.
کلمات کلیدی: Appendicularian, Environmental parameters, Distribution Pattern, Bushehr, Persian Gulf, اپندیکولارین, پارامترهای محیطی, الگوی پراکنش, بوشهر, خلیج فارس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1310766/