علی مهدی آبکنار - Department of Fisheries Group, Bandar abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar abbas, Iran
مازیار یحیوی - Bandar abbas Branch, Islamic Azad University
امیر هوشنگ بحری - Bandar abbas Branch, Islamic Azad University
محمدرضا بیواره - Gonbad Kavous University

مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه میزان تجمع چهار فلز سرب (Pb)، مس (Cu)، کادمیوم (Cd) و جیوه (Hg) در بافت جلبک قهوه ای سارگاسوم (Sargassum illicifolium) و لابستر صخره ای (Panuliros homaros) در دو بازه زمانی قبل و بعد از مانسون در مناطق نوزادگاهی سواحل شمالی دریای عمان انجام شد. تعداد ۵۰ نمونه از هر گونه در فصول بهار و پاییز سال ۱۳۹۶ از ایستگاه های بندر جاسک، صیدگاه درک، بندر پزم، خلیج چابهار و بندر گواتر تهیه شد. آماده سازی نمونه ها با روش هضم مرطوب و اندازه گیری میزان تجمع فلزات با دستگاه جذب اتمی انجام شد. اختلاف معنی داری در میزان تجمع فلزات سنگین در شرایط قبل و بعد از مانسون در بافت هر دو گونه مشاهده شد (۰۵/۰p<). مقایسه میزان تجمع فلزات در شرایط قبل و بعد از مانسون اختلاف معنی داری فقط در میزان تجمع کادمیوم در بافت عضله لابستر صخره ای نشان داد (۰۵/۰p<). میزان تجمع این فلز بعد از مانسون در مقایسه با شرایط قبل از آن کاهش معنی داری داشت (۰۵/۰p<). مقایسه نتایج با حد استانداردهای بین المللی (WHO، FDA، NHMRC و سازمان استاندارد ملی ایران) نشان داد که سطح هر چهار فلز در بافت جلبک قهوه ای سارگاسوم کمتر از حد مجاز استانداردها بود. سطح سرب در بافت لابستر صخره ای نیز از تمامی استانداردها پایین­تر بود؛ اما سطوح مس، کادمیوم و جیوه بالاتر از حد مجاز استانداردها اندازه­ گیری شد. درمجموع، نتایج این تحقیق می تواند تا حدودی بیانگر وضعیت نامناسب زیستی در مناطق نوزادگاهی سواحل شمالی دریای عمان باشد.  

Monsoon, Oman Sea, Heavy metals, Algae, Lobster, مانسون, دریای عمان, فلزات سنگین, جلبک, لابستر