عنایت الله شریف پور - دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران e.sharifpour@uk.ac.ir.
احمد امیری خراسانی - استاد دانشگاه شهید باهنر کرمان،ایران. amiri@uk.ac.ir
اسماعیل حسن زاده - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران. نویسنده مسئول: Ehassanzadeh۳۰@yahoo.com

معاد و زندگی پس از مرگ، همیشه رمزآلود و ناشناخته بوده و همین ناشناختگی، باعث ترس بیشتر از مرگ شده­است، لذا برای روشن­شدن جریان معاد و قیامت به­عنوان یکی از مهم ترین بن مایه های شعر فارسی، ضروری­است که علاوه­بر کتب دینی به شناخت تفکر و اندیشه عارفان نیز پی­ببریم. عطار نیشابوری شاعر و عارف توانای ایرانی، تاملاتی بسیار عمیق درباره معاد داشته که به شکل گسترده­ای در اشعار وی جلوه­نموده­است. پژوهشگر در این مقاله، پس از ارائه مقدماتی در زمینه عرفان به­عنوان راهی برای کشف حقایق به جایگاه و معانی معاد در فرهنگ ها و واژه­نامه­های فارسی و عربی اشاره­نموده و سپس به بازتاب معاد در شعر عطار به­عنوان یکی از چهره­های برجسته عرفانی پرداخته است و ضمن معرفی دیدگاه وی درباره معاد و قیامت به عوامل کامیابی یا ناکامی در آخرت پرداخته و مشخص­نموده که قرآن کریم سرچشمه افکار دینی و مذهبی عطار بوده­است.

معاد, قیامت, عطار, شعر عرفانی