نگاهی به اشعار عرفانی ابن الکیزانی
Publish place: Islamic Misticism، Vol: 17، Issue: 67
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 180
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-17-67_007
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400
Abstract:
ابنالکیزانی، عارف و صوفی مصری قرن پنج هجری است. او به عنوان فقیه و عارف بر شعر نیز دستی داشته، اما فقط تعداد اندکی از اشعار او برجای مانده است. از آنجایی که شعر یکی از راه های بیان حقایق بیان ناپذیر عرفانی است سعی شده است در این پژوهش به روش توصیفی- تحلیل، اشعار ابنالکیزانی از این بعد، مورد بررسی قرار گیرند. ویژگیهای غالب اشعار عارفان همچون؛ استفاده از نماد و کنایه، استفاده از بحور شعری مشهور، اندک بودن تعداد اشعار، مبالغه، تشبیهات خاص و تقلید در اشعار او نیز به چشم میخورد. جدای از مضامین وعظ و ارشاد که در شعر او شاهد هستیم، عشقی که در اشعار خود به بیانش پرداخته، به سه دسته تقسیم میگردند؛ اشعاری که معشوق مونث است، اشعاری که معشوق مذکر است و اشعاری که معشوق جمع است. حضور معشوق مونث را در تمام اشعار عرفانی میتوان یافت که نمودی از عشق الهی هستند. معشوق مذکر نیز میتوان به نوعی بیانگر اعتقادات مذهبی باشد و قائل بودن ابنالکیزانی به تشبیه و تجسیم میتواند در این نوع نگرش او تاثیرگذار بوده باشد اما برای جمع آوردن معشوق توجیه خاصی نمی توان ذکر نمود. اما با این حال محتوای آنها یکیست؛ دوری و هجران و رنج معشوق، سختی عشق، اعراض معشوق و سرزنش دیگران.
Keywords:
Authors
امید ایزانلو
استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کوثر بجنورد، ایران. نویسنده مسئول: oizanloo@kub.ac.ir
طاهره نوباغی
کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث.