وحدت و کثرت ادیان با رویکرد عرفانی در مثنوی مولوی
عنوان مقاله: وحدت و کثرت ادیان با رویکرد عرفانی در مثنوی مولوی
شناسه ملی مقاله: JR_IAUZ-14-56_016
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_IAUZ-14-56_016
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
معصومه صادقی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار،گرمسار، ایران.
خلاصه مقاله:
معصومه صادقی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار،گرمسار، ایران.
پرواضح است که مولوی بلخی یکی از شگفتیهای ادبی و عرفانی است که در بسیاری از اشعار خود بر وحدت ادیان در مثنوی تاکید دارد. مولویپژوهی فراوان ایران و جهان گویای این است که مولانا دارای اندیشههای بلند و فراجهانی است. او بر این باور بوده است که یکی از بزرگترین بیماریهای بشریت، بیماری نفس اماره، خودخواهی وتکبر انسانها برای رسیدن به مراتب مادی ودنیایی است. این پژوهش، با روش توصیفی-تحلیلی به چگونگی تاثیر وحدت ادیان در آموزههای مولانا همت گمارده است که شاخص اصلی این بحث عرفان اسلامی است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که مولوی در تمثیلاتی که به ویژه از ادیان میآورد، تاویلات آزاداندیشانهاش درپذیرش عقاید را آشکارابر زبان جاری میسازدو گوناگونی حکایات و موضوعات، یک هدف واحد دارد، همچون جامعه متکثری که دارای وحدت و یکرنگی است وتاکید بحث بر عرفان است که در تقویت روحیه معنوی، عشقورزی و محبت به انسانها دورنمایی دارد و دروحدت و اتحاد ادیان متکثرپیوندی شگفت انگیزبرقرارمی کند و انسان را به حقیقت هستی پیوند میدهد.
کلمات کلیدی: مولانا, اتحاد, ادیان, عرفان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1311488/