نجمه حقیقت جو - Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
سعید گرگین - Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
عباس حسینی - ۲Off- Shore Fisheries Research Center
منوچهر بابانژاد - Golestan University

گونه سرخو معمولی (Lutjanus johni  Bloch, ۱۷۹۲) از مهمترین گونه­های تجاری در خلیج فارس و دریای عمان به شمار می­آید. این گونه در استان هرمزگان غالبا بوسیله­ تور­های گوشگیر صید می­شود. در این تحقیق از تور گوشگیری با اندازه­ چشمه در حالت کشیده­ (گره تا گره مقابل) cm ۱۷ جهت بررسی انتخاب­پذیری تور با استفاده از روابط طول–دور بدن در آبهای ساحلی بندرعباس مورد بررسی قرار گرفت. عملیات نمونه­برداری در ماه­های اردیبهشت و تیر ۱۳۹۵ انجام گرفته و در طی ۲۱۰ بار تورریزی ۱۱۰۷ نمونه ماهی بدست آمد. وزن، طول استاندارد و محیط ۴ نقطه از بدن (محل قرار گیری چشم، سرپوش آبششی، ابتدای باله­ پشتی و بیشترین ارتفاع بدن) نمونه­ها اندازه گیری شد. با توجه به داده­های حاصل، رگرسیون­های طول-وزن و طول-دور بدن و منحنی انتخاب پذیری تور رسم گردید. نتایج نشان داد، طول بدن با افزایش وزن و اندازه­ محیط دور بدن افزایش می­یابد. با توجه به محیط بدن در دو نقطه­ دور برانش و بیشترین ارتفاع بدن، محدوده­ انتخاب پذیری تورهای گوشگیر مورد بررسی بین ۶۲ تا ۷۶ سانتی متر تعیین گردید که بر اساس آن  طول بهینه صید نیز ۶۹ سانتی متر تعیین شد. در نهایت با توجه به بالاتر بودن مقدار طول بهینه صید از اولین طول بلوغ جنسی ۵۰Lm تعیین شده برای گونه سرخو معمولی، می­توان چنین نتیجه گرفت که تور گوشگیر با اندازه چشمه ۱۷ سانتی­متر مناسب صید این گونه می­باشد. 

Lutjanus johni, Gillnet, length–girth relationships, Persian Gulf, سرخو معمولی, تور گوشگیر, رابطه طول-دور بدن, خلیج فارس