سیدمحمدوحید فارابی - TAT
عباس متین فر - TAT
علی اکبر صالحی - TAT
منصور شریفیان - TAT

 در این مطالعه اثر تراکم­های مختلف (۴۵، ۵۰، ۵۵ و ۶۰ قطعه در متر مربع) ذخیره سازی اولیه پست ­لارو میگو وانامی (PL۱۲) بر میزان رشد و بازماندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای پرورش، آب لب شور (psu ۴۳/۰±۵۲/۱۰) از دریای خزر تامین شد. آزمایشات در ۱۲ استخر مدور بتنی با بستر ماسه ای (به مساحت ۷۸ متر مربع) در ۴ تیمار آزمایشی و هر تیمار شامل ۳ تکرار انجام شد. دوره پرورش ۷۵ روز بود و میانگین دمای آب در طول دوره پرورش ۷۹/۱±۴/۲۷ درجه سانتی­گراد بود. نتایج نشان داد که تغییر تراکم ذخیره­سازی باعث ایجاد اختلاف معنی­دار آماری پارامتر­های رشد و بازماندگی در تیمار­های آزمایشی شد (۰۵/۰>P). بدین ترتیب که با افزایش تراکم، میزان افزایش وزن و نرخ بازماندگی (SR)، ضریب رشد ویژه (SGR) و میانگین رشد روزانه (ADG) کاهش یافت. البته، ضریب تبدیل غذایی در  همه تیمار­ها متفاوت بود (۰۵/۰>P) و به تراکم ذخیره­سازی اولیه پست­ لارو بستگی نداشت. بیشترین میزان رشد (۰۴/۰±۱۱=SGR و ۰۱/۰±۲۵/۰=ADG گرم در روز) و درصد بازماندگی (۱/۵±۳/۶۵ =SR) و میزان تولید در واحد آزمایشی (۳/۳±۶/۴۳ کیلوگرم در ۷۸ متر مربع) در پایین ترین تراکم (۴۵ قطعه در متر مربع) مشاهده گردید. 

Whiteleg shrimp (Litopenaeus vannamei), Brackish water, Caspian Sea, Density, میگو وانامی, آب لب شور, دریای خزر, تراکم