قابلیت سنجی بهره مندی از تجربیات معماری مراکز هنرهای نمایشی شاخص جهان در طرح مرکز هنرهای نمایشی اهواز

نمایش به عنوان عامل فرهنگی اجتماعی پویا، از باورها و اعتقادات انسانی نشات می گیرد و نقش موثری در افزایش پیوند و اتحاد اجتماعی افراد جامعه ایفا می کند. تئاتر بیش از هنرهای دیگر با آداب و رسوم و سنن و با ریشه هر قومی بستگی دارد به همین لحاظ، اجتماعی ترین هنرهای زیبا از نوع نمایشی است. مراکز هنرهای نمایشی شاخص جهان دارای ویژگی های کالبدی قابل تاملی است که امکان الگوگیری و به روز رسانی عوامل آن ها در کانسپت حجمی، سازماندهی فضایی، هندسه کلی، جزییات ساختمانی، تزیینات، تناسبات و سازه مرکز هنرهای نمایشی اهواز، وجود دارد. این نوشتار در پی آن است که با تحلیل معماری برخی از مراکز هنرهای نمایشی شاخص جهان ، امکان الگوگیری کالبدی از آن ها را در خلق مرکز هنرهای نمایشی شهر اهواز مورد بررسی قرار دهد.روش تحقیق این پژوهش، توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع مکتوب کتابخانه های علمی تخصصی معماری و شهرسازی و مطالعه وبسایت های علمی پژوهشی بوده است.

Keywords:

معماری معاصر , مرکز هنرهای نمایشی , اپرای سیدنی , تکیه دولت , اهواز