حمید لشکرگیر
محمد هادی یاراحمدی

سلامت روان، علاوه بر اثرپذیری از ویژگی های محیطی، با ویژگی های توانمندساز درونی یا منابع درونی قدرت ارتباط دارد. برخورداری از این منابع درونی توانایی فرد را با وجود شرایط ناگوار و پیشامدهای منفی، برای رشد سازگارانه خود افزایش میدهد؛ از اینرو، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین منبع کنترل و سلامت روان در بین دانشجویان انجام گرفت. روش تحقیق، از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی و پیمایش بود. جامعه آماری، دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد یزد می باشند؛ که تعداد ۳۰۰ نفر به عنوان حجم نمونه با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار تحقیق پرسشنامه سلامت روان GHQ ۱۹۷۲ دیوید گلدبرگ و مقیاس منبع کنترل راتر ۱۹۶۶ بود. داده های به دست آمده؛ با استفاده از نرم افزار SPSS مورد پردازش و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که، بین نوع منبع کنترل با سلامت روانی در بین دانشجویان رابطه معنادار آماری وجود دارد. بین دانشجویان دختر و پسر از نظر میزان افسردگی اختلاف معناداری وجودنداشت؛ بین دانشجویان دختر و پسر از نظر میزان افسردگی، نشانه های جسمانی اختلاف معناداری وجود نداشت؛ بین دانشجویان دختر و پسر از نظر میزان اختلال در کارکرد اجتماعی اختلاف معناداری وجود داشت؛ بین دانشجویان دختر و پسر از نظر منبع کنترل اختلاف معناداری وجود دارد؛ دانشجویان پسر از منبع کنترل درونی تر، و دانشجویان دختر از منبع کنترل بیرونی تری برخوردار می باشند. بین دانشجویان دختر و پسر از نظر سلامت روانشناختی اختلاف معناداری وجود نداشت. بنابراین توجه به منبع کنترل به منظور ارتقای سلامت روانی مردم جامعه به ویژه دانشجویان از اهمیت بسیاری برخوردار است.

منبع کنترل، سلامت روان، جنسیت، دانشجو