جایابی بهینه مکان و اندازه خازن و مزرعه بادی به منظور بهبود مشخصات شبکه توزیع بصورت مجزا و همزمان در شبکه ۱۲ شینه

امروزه با توجه به رشد تقاضای بار توسعه بخش تولید مورد توجه قرار گرفته است. اما مسائلی نظیر آلودگی های زیستمحیطی و همچنین تلفات توان هنگام انتقال انرژی از نیروگاه های سنتی به مراکز مصرف در سطح شبکه های توزیع باعثشده است تمایل به توسعه و ساخت نیروگاه های سنتی بخصوص نیروگاه های سوخت فسیلی کمتر شود و از اینرو توجه زیادیبه استفاده و بکارگیری از تولیدات پراکنده شده است. در میان انواع تکنولوژی های تولیدات پراکنده جایگاه منابع انرژی سبزحائز اهمییت بیشتری است. در این بین منابع تولید توان بادی (WPDGs) شامل مزارع بادی و توربین های بادی به لحاظ وجود مناطق بادخیز در کشور ما از جایگاه ویژه ای برخوردارد است. از سوی دیگر شبکه های توزیع همواره با چالش هایی نظیرتلفات بالا، نامناسب بودن پروفایل ولتاژ و نامناسب بودن ضریب قدرت دست و پنجه نرم می کند. روش های زیادی برای اصلاحاین مشکلات وجود دارد که جبرانسازی توان رکتیو بر پایه بکارگیری خازن های موازی یکی از این راه حل ها می باشد. از اینرواین تحقیق به این دو مسئله بصورت همزمان می پردازد و تعیین مکان و ظرفیت بهینه واحدهای توربین های بادی و بانک هایخازنی را در سطح شبکه توزیع با رویکرد کاهش تلفات، بهیود پروفایل ولتاژ و کاهش آلودگی زیست محیطی با استفاده از روشبهینه سازی انبوه ذرات بصورت همزمان مورد بررسی و آنالیز قرار می دهد.

Keywords:

شبکه های توزیع , بانک های خازنی , تولیدات پراکنده , توربین بادی , روش اجتماع ذرات