اثر محلول پاشی سالیسیلیک و سیلیسیلیک اسید در کاهش اثر نامطلوب تنش گرمایی در خیار گلخانه ای

گلخانه داران هر ساله هزینه های بالایی بابت تامین انرژی گرمایی پرداخت میکنند. بنابراین، اتخاذ راهکارهایی که گیاه بتواند در شرایط تنش گرمایی عملکرد خود را حفظ نماید، هدف هر گلخانه داری میباشد. با هدف بررسی تاثیر سطوح مختلف سالیسیلیک ۰)، ۰/۵ و ۱ میلی مولار) و سیلیسیلیک اسید ( ۰ و ۴ در هزار) بر روی وضعیت عملکردی و جذب عناصر غذایی در شرایط تنش گرمایی، آزمایشیفاکتوریل در قالب طرح کاملاتصادفی روی خیار گلخانه ای اجرا شد. نتایج نشان داد که در شرایط تنش گرمایی، تیمار۴ در هزار سیلیسیلیک اسید (Si) بیشترین تاثیر را بر افزایش عملکرد کل خیار ۳۹/۶۴) درصد افزایش نسبت به شاهد) و عملکرد بازار پسند خیار ۴۴/۵۲) درصد افزایش نسبت به شاهد) دارد. همچنین، تحت تنش گرمایی، به استثنای عناصر نیتروژن و روی، سایر عناصر در محدودهی غلظتی مطلوب قرار داشتند. نکته ی جالب توجه، اثر معنیدار تیمارهای اعمال شده بر کاهش معنیدار محتوای نیترات در میوه خیار در مقایسه با تیمار شاهد در شرایط تنش گرمایی بود. یافته های این تحقیق به طورکلی نشان داد که مدیریت تغذیه ای گیاه (با سالیسیلیک و سیلیسیلیک اسید) ابزاری کارآمد برای افزایش مقاومت خیار گلخانه ای و دستیابی به عملکردهای اقتصادی، بازار پسند و سالم (از لحاظ تجمع نیترات) در شرایط تنش گرمایی میباشد.

Keywords:

سالیسیلیک اسید , سیلیسیلیک اسید , تنش گرمایی , محلول پاشی , خیار گلخانه ای