تاثیر رطوبت و حرارت بر رفتار شیمیایی گوگرد و مقدار عناصر غذایی قابل جذب در خاک آهکی

در آزمایش اول اثر دو سطح رطوبتی (M۱) %۶۰ و %۹۰ ظرفیت زراعی (M۲) و چهار سطح گوگرد S۰=۰، S۱=۵۰۰ ، ۱۰۰۰= S۲ و S۳= ۲۰۰۰kg/ha بر اکسایش گوگرد بررسی شد. خاکها در دمای ۲۵°C اینکوبات شدند و در ۶ نوبت T۱=۳۰)، T۲=۶۰ ، T۳=۹۰، T۴=۱۲۰، T۵=۱۸۰ و T۶=۲۷۰ روز) نمونه برداری شد ولی در آزمایش دوم خاکها در دمای ۳۶°C اینکوبات و در ۳ نوبت T۷=۱۴ )، T۸=۲۸ و T۹=۴۲ روز) نمونه برداری شد. pH، P، Fe، Mn، Zn و SO۴۲- خاک اندازه گیری شدند. تمام اثرات اصلی و متقابل سطوح رطوبت، گوگرد و مدت انکوباسیون خاک بر تمام صفات اندازهگیری شده تفاوت معنیدار داشت. افزایش رطوبت موجب افزایشP، Zn و SO۴۲- و کاهش pH، EC ، Fe و Mn خاک شد. با مصرف گوگرد، pH محلول خاک کاهش و مقادیر SO۴۲-، P، Fe ، Zn و Mn افزایش نشان دادند. بیشترین میزان آهن و روی قابل جذب خاک به ترتیب با مصرف ۵۰۰ و ۱۰۰۰ kg/ha گوگرد و بیشترین مقدار P، Mn و SO۴۲- محلول با مصرف ۲۰۰۰ kg/ha گوگرد حاصل شد. تیمار M۲S۳ کمترین pH و بیشترین EC، P و SO۴۲- را داشت. تیمار M۲T۴ بیشترین Mn و SO۴۲- و کمترین pH را داشت. بیشترین ava.P را M۲T۳ داشت. حداقل pH و حداکثر Mn و SO۴۲- را تیمار S۳T۴ داشت و بیشترین P و Zn قابل جذب را S۳T۳ و S۲T۳ بوجود آوردند.

Keywords:

پ هاش , سولفات , عناصر میکرو , فسفر , گوگرد