تاثیر رژیم های آبیاری و تغذیه محلول پاشی بر تشکیل گل کامل و افزایش بهره وری آب زیتون

در مناطق خشک و نیمه خشک و همچنین نیمه گرمسیری، کمبود آب یک پدیده طبیعی است و به طور جدی پتانسیل کشاورزی را محدود میکند. زیتون درختی مقاوم در برابر خشکسالی است و به دلیل محدودیت منابع آبی، آبیاری آن در این مناطق معمولا با یک رژیم کم آبیاری مداوم ۶۰) درصد نیاز آبی) در طول فصل رشد انجام میشود. در میان ارقام مختلف زیتون در این مناطق، زیتون رقم شنگه به دلیل افزایش گلهای ناقص دارای عملکرد ضعیف می باشد. در این آزمایش، تاثیر رژیم کم آبیاری تنظیم شده و تغذیه محلول پاشی با نیتروژن، کلسیم، روی و بور در گل آغازی و گل انگیزی و نیز افزایش گلهای کامل درختان زیتون شنگه بررسی شد. دو فاکتور آزمایش شامل: رژیمهای کم آبیاری مداوم با ۶۰ درصد نیاز آبی I۶۰)، شاهد)؛ رژیم کم آبیاری مداوم با ۶۰ درصد نیاز آبی + افزایش آبیاری به میزان ۷۵ درصد نیاز آبی در زمان گل انگیزی (I۶۰ + I۷۵init)؛ رژیم کم آبیاری مداوم با ۶۰ درصد نیاز آبی + افزایش آبیاری به ۷۵ درصد نیاز آبی در زمان گل آغازی (I۶۰ + I۷۵ind)؛ رژیم کم آبیاری مداوم با ۶۰ درصد نیاز آبی + افزایش آبیاری به ۷۵ درصد نیاز آبی در هر دو زمان ( (I۶۰ + I ۷۵ind + I ۷۵init؛ و فاکتور تغذیه محلول پاشی شامل : بدون تیمار (شاهد) و تغذیه محلول پاشی دو درصد کود اوره، ۲دو درصد کلات کلسیم ۹/۵) Ca-EDTA درصد کلسیم)، ۰/۲ درصد کلات روی Zn-EDTA و ۰/۲ درصد اسید بوریک، در هنگام گل انگیزی (FNinit) و گل آغازی (FNind) و در هر دو زمان گل انگیزی و گل آغازی .(FNinit + FNind) نتایج نشان داد که افزایش آب آبیاری به ۷۵ درصد نیاز آبی در هنگام گل انگیزی همراه با تغذیه محلول پاشی در هر دو زمان گل انگیزی و گل آغازی بیشترین تاثیر را در افزایش تشکیل گلهای کامل با تخمدان حاوی ۳-۴ تخمک کامل داشت. این تیمار بیشترین بهره وری مصرف آب و محتوای روغن میوه را داشت. این استراتژی کم آبیاری را میتوان برای باغهای زیتون در مناطق خشک و نیمه خشک و نیمه گرمسیری با مشکلات رشد و نمو جوانه های توصیه نمود.

Keywords:

گل انگیزی , ویژگی زایشی , آبیاری , تغذیه , زیتون