رابطه بین شاخص عدم تعادل عناصر غذایی و حساسیت پرتقال والنسیا به زوال مرکبات

عارضه زوال مرکبات تهدیدی عمده برای باغهای مرکبات در مناطق مختلف کشور است. در این مطالعه از روش تشخیص چندگانه CND برای ارزیابی وضعیت و ارتباط عدم تعادل تغذیه ای ۱۶۲ باغ پرتقال والنسیا و شدت عارضه زوال مرکبات استفاده گردید. نرمهای CND۱ برای زیرجمعیت با شدت کم عارضه زوال مرکبات باغهای پرتقال والنسیا به صورت V*N = ۲.۹۶۷± ۰.۱۲۷ ، V*P = ۰.۲۸۸± ۰.۱۵۶، V*K = ۲.۷۹۵± ۰.۱۲۵، V*Ca =۲.۶۰۰± ۰.۲۶۹، V*Mg = ۱.۳۳۱± ۰.۰۹۵، V*S = ۰.۹۳۰ ± ۰.۲۲۶، ۲۹۲.۰ V*Fe = -۱. ۴۵۹ر، V*Mn = -۳.۶۹۵± ۰.۲۸۵، V*Zn = -۴.۰۳۵± ۰.۲۴۹، V*Cu = -۵.۱۱۱± ۰.۲۲۰، - V*B = -۳.۲۱۹ ۰.۱۷۷، V*Rd = ۶.۶۰۹ ± ۰.۱۱۶ محاسبه گردید. با توجه به تجزیه و تحلیل مولفه های اصلی PCA۲، مشاهده گردید که شاخصهای تغذیه ای کلسیم، بور، سولفور و منیزیم نقش اساسی در کاهش شاخص شدت زوال مرکبات و افزایش عملکرد در باغهای پرتقال والنسیا داشت. افزایش شاخصهای عناصر غذایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم بطور معنیدار موجب افزایش شدت عارضه زوال مرکبات شد. کاربرد نرمهای استاندارد CND و مدیریت تغذیه بر اساس شاخصهای عدم تعادل تغذیه ای ، نه تنها منجر به افزایش عملکرد وکاهش شدت عارضه زوال مرکبات میگردد بلکه امکان مصرف بهینه کود در این باغها را فراهم میکند.

Keywords:

پرتقال , زوال مرکبات , شاخص عدم تعادل تغذیه ای