کامیار امیرحسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران.
زهرا حقانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران.
حسینعلی علیخانی - استاد گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران.

در این مقاله، با استناد به کلیدی ترین یافته های پژوهش های علمی سالیان اخیر، وضعیت میکروپلاستیک ها در محیط های طبیعی، به عنوان یکی از فراگیر ترین آلودگی های زیست محیطی، مورد بحث قرار گرفته است. از طرف دیگر، تاثیرپذیری و اثر گذاری لایه های زیستی پری فایتیک بر میکروپلاستیک ها، مورد تحلیل واقع شده است. کاربرد گسترده لجن فاضلاب و استفاده از مالچ های پلاستیکی، باعث ورود مقادیر قابل توجهی از میکروپلاستیک ها به اراضی کشاورزی و شالیزار ها شده است. با انتقال یافتن به داخل توده خاک، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ذرات پلاستیکی، باعث بروز اختلال در فعالیت های طبیعی موجودات زنده خاکزی و نیز به خطر افتادن سلامت زیست بوم های غرقاب می شود. مقاومت بالای جوامع پریفایتیک در برابر انواع تغییرات فیزیکی و شیمیایی در محیط خارجی، امکان استفاده آنها از ذرات پلاستیکی به عنوان بستر های رشد را فراهم می سازد. پریفایتون، به گونه ای سازگار با محیط زیست، نقش موثری در پالایش زیستی میکروپلاستیک ها در اراضی غرقاب آلوده ایفا می کند. امید است مقاله حاضر، با مشخص کردن خلاء های پژوهشی، در تحقیقات آتی پیرامون لایه های زیستی پریفایتیک و نیز تصمیم گیری پیرامون مدیریت صحیح میکروپلاستیک ها در شالیزار ها و اراضی غرقاب در کشور، مفید باشد.

آلودگی محیط زیست، پریفایتون، زیست پالایی، شالیزار، سلامت زیست بوم