تاثیر بیوچار باگاس نیشکر بر قابلیت استفاده کادمیم در دو خاک با بافت متفاوت

گسترس فلزات سنگین در خاک باعث کاهش فعالیت میکروبی، کاهش حاصلخیزی خاک و آسیب به موجودات زنده از طریق زنجیره غذایی شده است. اخیرا۰ بیوچار بهصورت گستردهای جهت کاهش سمیت فلزات سنگین استفاده میشود. بنابراین به منظور بررسی تاثیر بیوچار باگاس نیشکر بر قابلیت استفاده کادمیم در دو خاک رسی و شنی آلوده شده ۱۵) میلی گرم بر کیلوگرم کادمیم) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاتصادفی شامل فاکتور بیوچار دارای سطوح شاهد، ۱ درصد (وزنی- وزنی) باگاس، ۱ درصد (وزنی- وزنی) و بیوچار ۶۰۰ درجه سلسیوس و فاکتور خاک شامل خاک رسی و شنی در ۳ تکرار انجام گرفت. مقدار کادمیم قابل استفاده بهروش DTPA تعین شد. بیوچار کادمیم عصاره گیری شده با DTPA را کاهش داد (p<۰/۰۵)؛ در حالیکه بیوچار اثر معنیداری بر pH و قابلیت هدایت الکتریکی خاکها نداشت .(p>۰/۰۵) کادمیم عصاره گیری شده با DTPA در خاک شنی بیشتر از خاک رسی بود. میانگین کادمیم عصاره گیری شده با DTPA در تیمار بیوچار ۶۰۰ درجه سلسیوس نسبت به تیمارهای شاهد (%۱۵/۸) و ماده اولیه (%۱۴/۱) کاهش معنیداری (p<۰/۰۵) یافت. بنابراین بیوچار به دلیل داشتن ویژگیهای منحصربه فرد فیزیکی و شیمیایی باعث کاهش آلودگی و سمیت فلزات سنگین در خاک میشود.

Keywords:

بیوچار , کادمیم , قابلیت استفاده.