فاطمه حیدرنژاد - دکتری خاکشناسی گرایش بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحداصفهان(خوراسگان)
مهران هودجی - استاد گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)
مهدی شهریاری نور - استادیارگروه زیست شناسی دانشگاه آزاداسلامی واحدرشت
آرزو طهمورث پور - دانشیار گروه علوم پایه پزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)

این تحقیق به منظور تثبیت باکتری تجزیه کننده تولوئن به وسیله نانولوله کربنی به عنوان راه حلی برای مشکل جداسازی و امکان استفاده مجدد اجرا گردید. ابتدا اقدام به عاملدار کردن نانولوله کربنی چندجداره (MWCNTs) و سپس اقدام به تثبیت باکتری به وسیله نانولوله کربنی گردید. بهینه سازی درصد تجزیه تولوئن با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) صورت گرفت. برای حصول اطمینان از استقرار باکتری و تعیین گروه های عامل در سطح نانولوله کربنی از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف بینی مادون قرمز (FTIR) استفاده شد. طرح آماری RSM در شرایط بهینه pH، دمای انکوباسیون و غلظت اولیه تولوئن راندمان تجزیه حدود ۶۵/۸۵ درصد پیشبینی نمود و راندمان تجزیه ۶۴/۱۱ درصدی تولوئن در شرایط بهینه حاصل شد. همچنین راندمان تجزیه ۹۵/۲۱ درصد توسط باکتری تثبیت شده با نانولوله کربنی در شرایط بهینه حاصل شد. با توجه به نتایج میتوان دریافت که باکتری تثبیت شده توسط نانولوله کربنی روشی مناسب و دوستدار محیط زیست برای پاکسازی آلاینده های هیدروکربنی آروماتیک است.

بهینه سازی، تثبیت، روش سطح پاسخ، نانولوله کربنی.