تلقیح قارچ Glomus versiforme در گیاه شبدر و بررسی برخی شاخص های فیزیولوژیک در بسترهای مختلف

قارچهای میکوریز آربوسکولار نقش حیاتی در توسعه کشاورزی سالم و حفظ محیط زیست دارند . بنابراین تولید زادمایه این قارچها حائز اهمیت است. نوع بستر در افزایش کارایی زادمایه تاثیر بسزایی دارد. بر این اساس در این پژوهش تاثیر بسترهای مختلف بر کارایی تلقیح قارچ میکوریز آربوسکولار گونه Glomus versiforme بر روی وزن خشک بخشهوایی و ریشه، حجم ریشه، درصد کلنیزاسیون طولی و غلظت فسفر گیاه شبدر بررسی شد. آزمایش با طرح آماری کاملا تصادفی و با سه تکرار برای هر نمونه در شرایط گلخانه ای اجرا گردید. نتایج نشان داد که بیشترین وزن خشک بخش هوایی در بستر ورمی کمپوست + پرلیت ۸/۲ ) گرم در گلدان) و بیشترین وزن خشک ریشه در بسترهای ورمی کمپوست + پرلیت و ورمی کمپوست + ورمیکولایت ثبت شد که در هر دو بستر به میزان ۰/۳۶ گرم در گلدان بود. حجم ریشه نیز در بستر ورمی کمپوست + پرلیت ۱/۸) میلی لیتر ) بیشترین مقدار را داشت. بیشترین درصد کلنیزاسیون طولی نیز در بستر کمپوست + پرلیت ۷۷/۹) درصد) ثبت شد. بیشترین غلظت فسفر ریشه در بستر ورمی کمپوست + پرلیت ۳/۴) میلی گرم بر گرم) و بیشترین غلظت فسفر بخش هوایی نیز در بستر ورمی کمپوست + پرلیت ۱/۹) میلی گرم بر گرم) مشاهده شد.

Keywords:

زادمایه قارچی , کلنیزاسیون ریشه , فسفر , پرلیت , ورمی کمپوست