استفاده از "حافظه تنش" برای مدیریت منابع آب در سیب زمینی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر وقوع تنش خشکی در سالهای قبل، بر تولید سال جاری چهار رقم سیب زمینی انجام شد. از آزمایش کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار استفاده شد. عامل اصلی شامل دو سطح آبیاری (آبیاری کامل در رطوبت ظرفیت مزرعه و آبیاری در ۷۵ درصد رطوبت ظرفیت مزرعه) و عامل فرعی شامل هشت سطح (چهار رقم آگریا، مارفونا، آتوسا و آنوشا در دو حالت مقاوم شده و مقاوم نشده به خشکی) بودند. نتایج نشان داد که تاثیر برهمکنش عوامل آبیاری و رقم بر صفت عملکرد کل در سطح پنج درصد و بر عملکرد غیرقابل فروش، عملکرد قابل فروش و بهرهوری آب در سطح احتمال یک درصد معنیدار بوده است. کاهش عملکرد در شرایط تنش خشکی برای ارقام آگریا، مارفونا، آتوسا، آنوشا که مقاوم سازی به خشکی در آنها انجام نشده بود به ترتیب برابر با ۳۰/۶، ۲۷، ۳۹/۷ و ۳۸/۹ درصد بود. در شرایط تنش خشکی و استفاده از ارقام مقاوم شده به خشکی، کاهش عملکرد دو رقم آتوسا و آنوشا فقط ۸/۵ درصد بود. با توجه به نتایج به نظر میرسد در برخی از ارقام از "حافظه تنش" میتوان در جهت تعدیل اثرات تنش در کشتهای بعدی استفاده نمود.

Keywords:

بهره وری آب , کاهش عملکرد , عملکرد قابل فروش