ارزیابی طولانی مدت خشکسالی در ایران با به کارگیری تکنیک ریخت شناسی ریاضیاتی

مشابه با هر پدیده طبعیی دیگر، درک و توصیف صحیح پدیده خشکسالی به منظور آماده بودن برای خشکسالیهای آینده بسیار ضروری میباشد به طوری که محققین و پژوهشگران مختلف روشهای متفاوتی را برای این منظور استفاده کردند که از مزیتها و معایب مختلفی برخوردار هستند. با این وجود، تحقیقات بسیار اندکی در خصوص ارزیابی همزمان یک پدیده خشکسالی در بعد زمان و مکان صورت گرفته است. یکی از روشهای بسیار مفید برای این منظور که در سالهای اخیر ارائه شده است، استفاده از تکنینک ریخت شناسی ریاضیاتی میباشد. لذا در تحقیق حاضر تلاش شد تا با استفاده از تکنیک فوق و داده های سری زمانی رطوبت خاک وقایع خشکسالی رخ داده در بازه زمانی ۱۳۵۹ ۱۹۸۰میلادی) تا( ۱۳۹۹ ) ۲۰۲۰ میلادی) در محدوده جغرافیایی ایران مورد ارزیابی قرار گیرد. بر اساس نتایج این پژوهش، در مجموع ۲۰۷ رویداد خشکسالی با شدت و ماندگاریهای مختلف در دوره های زمانی مختلف در طی ۴۱ سال گذشته شناسایی شد که عمده این خشکسالیها در مناطق غرب و بخشهای از شمالغرب کشور رخ داده است. با به کارگیری تکنیک فوق، به طور همزمان ناحیه تحت تاثیر و شدت و مدت ماندگاری رویدادهای خشکسالی تعیین شد. نتایج نشان داد که وسیع ترین، شدیدترین و ماندگارترین خشکسالیهای ۴ دهه اخیر ایران در غرب و بخشهای از شمالغرب ایران رخ داده است.

Keywords:

خشکسالی , شاخص پالمر , تکنیک ریخت شناسی ریاضیاتی , داده های سری زمانی