جذب سطحی نیکل در خاک اسیدی اصلاح شده با بیوچار تفاله هویج

در سالهای اخیر استفاده از بیوچار به عنوان یک جاذب ارزان و دوستدار محیط زیست جهت اصلاح خاکهای آلوده مورد توجه پژوهشگران در بسیاری از کشورهای جهان قرار گرفته است. در کشور ایران بیوچار به عنوان یک جاذب کارا در جذب سطحی فلزات سنگین در خاکهای آلوده به ویژه خاکهای اسیدی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین این مطالعه جهت بررسی تاثیر بیوچار تفاله هویج بر همدماهای جذب سطحی نیکل در خاک اسیدی انجام شد. کاربرد بیوچار به طور معنیداری سبب افزایش pH و ظرفیت تبادل کاتیونی خاک شد. نتایج برازش داده های به دست آمده با مدلهای همدمای جذب سطحی لانگمیر و فروندلیچ نشان داد که جذب سطحی نیکل بر روی خاک شاهد و خاک تیمار شده با بیوچار با مدل همدمای لانگمیر مطابقت دارد. حداکثر ظرفیت جذب سطحی نیکل از ۵۹۱/۶۳ میلیگرم بر کیلوگرم (در خاک شاهد) به ۲۴۰۹/۳ میلیگرم بر کیلوگرم (در خاک تیمار شده با ۸ درصد بیوچار) افزایش یافت. این پژوهش نشان داد که بیوچار تفاله هویج با افزایش pH و ظرفیت تبادل کاتیونی خاک اسیدی سبب افزایش جذب سطحی نیکل در خاک گردید. بنابراین بیوچار تفاله هویج میتواند به عنوان یک جاذب موثر و ارزان به منظور اصلاح خصوصیات خاک اسیدی و افزایش جذب نیکل در خاک استفاده شود.

Keywords:

بیوچار , جذب سطحی , نیکل , خاک اسیدی