اصغر رحمانی - دانشجوی دکتری گروه علوم و مهندسی خاک، دانشگاه تهران
فریدون سرمدیان - استاد گروه علوم ومهندسی خاک دانشگاه تهران
حسین عارفی - استادیار دانشکده نقشه برداری و اطلاعات مکانی دانشگاه تهران

عمق خاک یکی از ۱۲ ویژگی کلیدی در پروژه جهانی تهیه نقشه های خاک است که مدل سازی ضخامت سطحی آن در مطالعات گذشته مغفول مانده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مدل سازی رقومی عمق خاک سطحی با استفاده از جنگل تصادفی در سطح ۶۰۰۰۰ هکتار از اراضی دشت آبیک- نظر آباد با تراکم مشاهداتی ۲۷۵ پروفیل و تعداد ۱۹ متغیر محیطی مستخرج از تصاویر ماهواره لندست ۸ و مشتقات اولیه و ثانویه مدل رقومی ارتفاع و داده های اقلیمی، کاربری اراضی و زمین شناسی اجرا گردید. برای انتخاب متغیرها از نظر کارشناس و الگوریتم نظارت شده Boruta استفاده شد. نتایج اعتبارسنجی مدل جنگل تصادفی بیانگر ضریب تبیین ۰/۸ و میزان ریشه میانگین مربعات خطای کمتر از ۳ سانتی متر است. درنهایت ۱۲ متغیر کمکی انتخاب و تحلیل اهمیت نسبی به ترتیب شاخص سبزینگی، تاثیر باد، تابش پخشیده و همواری دره با قدرت تفکیک بالا را به عنوان موثرترین متغیر کمکی برای پیش بینی مکانی ضخامت افق سطحی ارائه نمود. مدل جنگل تصادفی بهینه شده با تراکم داده مناسب می تواند برای مدل سازی ضخامت خاک سطحی در نواحی مشابه در سطح وسیع با کاربری های متنوع مشابه با این پژوهش در مطالعات آتی استفاده گردد.

یادگیری ماشین، پیش بینی مکانی، متغیرهای محیطی، ضخامت خاک سطحی