تاثیر تمرین با شدت های مختلف بر شاخص منتخب آپوپتوزی در بافت کبد رت های نر نژاد ویستار

هدف: کبد یکی از اندام­های حیاتی بدن است که نقش بسیار مهمی در متابولیسم مواد، سم زدایی داروها و دفع مواد مضر از بدن دارد و نارسایی­های کبدی به عنوان یکی از خطرات جدی سلامتی بشر محسوب می­شوند. آپوپتوز یکی از ویژگی­های برجسته بیماری­های کبد است. پیشرفت بیماری کبد تحت تاثیر تعادل بین توانایی­های آپوپتوزی و ضد آپوپتوزی قرار دارد. هدف پژوهش کنونی، بررسی تغییرات شاخص منتخب آپوپتوز در بافت کبد رت­های نر ویستار ناشی از انجام سه پروتکل تمرین ورزشی بود. روش شناسی: در این مطالعه تجربی، ۳۲ سر رت (۸ هفته­ای) به طور تصادفی به چهار گروه هشت تایی کنترل، تمرین هوازی با شدت متوسط، هوازی پرشدت و تمرین هوازی تناوبی پرشدت تقسیم شدند. مدت تمرینات هشت هفته، پنج جلسه در هفته بود. ۲۴ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، نمونه­های بافت بطن کبد استخراج شد و در دمای ۸۰- درجه سانتی گراد تا زمان آزمایش نگهداری شد. برای آزمون فرضیه­های پژوهش از آزمون ANOVA یک طرفه و برای مقایسه بین گروهی از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.  یافته ها: نتایج نشان داد که نسبت به گروه کنترل، بیان ژن ۲۱P در هر سه گروه تمرین هوازی با شدت متوسط، هوازی پرشدت و تمرین هوازی تناوبی پرشدت به طور معنی­داری کاهش یافته است (۰۰۱/۰P≤)، به طوری به ترتیب  به میزان ۰۰۱۸/۰ واحد، ۰۰۱۷/۰ واحد و ۰۰۱/۰ واحد نسبت به گروه کنترل کاهش داشته است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد پروتکل­های ورزشی پژوهش کنونی اثرات یکسانی برکاهش بیان ژن ۲۱P در بافت کبد دارند. بنابراین، می­تواند به عنوان یک سازوکار پیشگیرانه جهت جلوگیری و یا کاهش آپوپتوز بافت کبدی مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

بیان ژن , بافت کبد , آپوپتوز , پروتئین P۲۱