محبوبه ایزدی - کارشناس ارشد، دپارتمان مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
پروانه سموئی - استادیار، دپارتمان مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

طی چند دهه اخیر بلایای طبیعی افزایش یافته و مسئله مکان یابی و مسیریابی یکی از مهمترین مسائل در شرایط بحران شناسایی و معرفی شده است. چرا که در صورت مکانیابی صحیح تسهیلات امدادی، امکان دسترسی راحت تر آسیب دیدگان به این تسهیلات فراهم می گردد و از سوی دیگر به دلیل اینکه در شرایط بحران زمان از جایگاه بسیار حساسی برخوردار است، مسیریابی صحیح وسایل نقلیه از هدر رفت زمان جلوگیری به عمل می آورد. از این رو، در این تحقیق یک مدل دومرحله ای مکان یابی و مسیریابی در شرایط بحران ارائه شده است که در مرحله اول مدل، تصمیم گیرنده مسئولیت انتخاب مکان مراکز توزیع را از میان کاندیداهای موجود بر عهده دارد و در مرحله دوم باید تا حد ممکن بهترین مسیرها را جهت کمینه کردن مسافت طی شده توسط وسایل نقلیه در محدودیت زمانی انتخاب کند. در این راستا برای نشان دادن کارایی و ارزیابی مدل پیشنهادی، چندین مساله به روش قطعی حل شده و تحلیل حساسیت های مختلف بر پارامترهای تاثیرگذار آن انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد که دو عامل موثر ظرفیت و شعاع پوشش پارامترهایی هستند که بیشترین تاثیر را بر مدل می گذارند.

مسئله مکان یابی مسیریابی, فاجعه, تسهیلات انسانی اضطراری, بهینه سازی دو مرحله ای