تاثیر مکمل معدنی نانوذره اکسید منگنز بر عملکرد رشد و یاخته‎های خونی بچه ماهی انگشت قد قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss Walbaum ۱۷۹۲)

این پژوهش به منظور بررسی کاربرد نانوذره اکسید منگنز (Mn۲O۳) به عنوان مکمل معدنی غذایی بر شاخصهای رشد و گلبول های قرمز و سفید بچه ماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) طراحی گردید. تعداد ۴۵۰ قطعه بچه ماهی قزل‎آلا با میانگین وزن اولیه ۳/۰±۱/۹ گرم پس از سازگاری با شرایط استخر به صورت تصادفی در قالب ۵ تیمار هر یک با سه تکرار درون استخرهای جریان باز تقسیم شدند. غذای پایه به عنوان تیمار شاهد بدون افزودن مکمل معدنی منگنز آماده گردید. سایر غذاهای آزمایشی با افزودن ۴، ۸ و ۱۲ میلیگرم بر کیلوگرم نانوذرات اکسید منگنز و ۱۲ میلیگرم بر کیلوگرم سولفات منگنز (به عنوان شاهد مثبت) آماده شدند. ماهیان به مدت ۸ هفته در شرایط آزمایشی با جیرههای غذایی اختصاصی تغذیه شده و در انتها فاکتورهای رشد همراه با ویژگیهای اریتروسیتی و لکوسیتی با خونگیری از طریق قطع ساقه دمی تعیین گردید. نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری در میزان افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، نرخ کارایی پروتئین و همچنین ضریب چاقی ماهیان بین تیمارهای مختلف پژوهش حاضر وجود ندارد. این در حالی است که تعداد گلبول‎های قرمز، میزان هموگلوبین و سطح هماتوکریت ماهیان پس از تغذیه با ۱۲ میلیگرم بر کیلوگرم نانوذره اکسید منگنز در جیره به شکل معنیداری بیشتر از ماهیان سایر تیمارهای آزمایشی بود (p<۰.۰۵)؛ ولی تفاوت معنیداری در بررسی اندیسهای گلبول قرمز شامل حجم متوسط گلبولی، مقدار متوسط هموگلوبین گلبولی و غلظت هموگلوبین داخل گلبولی بین تیمارها به دست نیامد. همچنین اختلاف معنیداری در متغیرهای فوق بین ماهیان تغذیه شده با غذای حاوی سولفات منگنز و ماهیان در تیمار شاهد ثبت نشد. یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از نانوذره اکسید منگنز منجر به افرایش شاخص‎های رشد و شاخصهای خونی بچهماهی قزلآلای رنگینکمان شامل تعداد گلبولهای قرمز، میزان هموگلوبین و درصد هماتوکریت گردید.

Keywords:

Nanoparticles , Manganese , Rainbow trout , Growth performance , Blood cells , نانوذرات , منگنز , قزل آلای رنگین کمان , کارایی رشد , یاخته های خونی.