تاثیر دو نوع سین بیوتیک بر شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی شناختی همولنف میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)

از جمله راهکار‎هایی که می‎تواند علاوه بر تامین مواد مغذی در جهت حمایت از رشد و نمو موجودات آبزی، سبب افزایش سلامت، مقاومت نسبت به استرس و عوامل بیماری‎زا شوند، استفاده از پروبیوتیک‎ها، پری بیوتیک ها و سین بیوتیک ها در جیره غذایی آبزیان می‎باشد. این تحقیق با هدف بررسی عملکرد دو سین بیوتیک تجاری و غیر تجاری بر شاخص های ایمنی شناختی و بیوشیمیایی همولنف میگوی سفید غربی در قالب ۴ تیمار آزمایشی S۱ (جیره‎ حاوی سین بیوتیک تجاری)، S۲ (جیره‎ حاوی سین بیوتیک غیر تجاری)، تیمار S۳ (جیره‎ حاوی سین بیوتیک‎های تجاری و غیر تجاری به صورت توام) و شاهد (C) (جیره فاقد سین بیوتیک) انجام پذیرفت. برای سین بیوتیک تجاری از مخلوط باکتری لاکتوباسیلوس تجاری (با غلظت ۱۰۶×۵/۱ در گرم) و مانان الیگوساکارید (با غلظت ۱ درصد جیره) و برای سین بیوتیک غیر تجاری از مخلوط باکتری Lactobacillus plantarum (غیر تجاری) و مانان الیگوساکارید (با غلظت ۱ درصد جیره)  استفاده گردید. پس از ۲ ماه غذادهی، برخی از شاخص‎های همولنف از جمله تعداد هموسیت کل و برخی فاکتورهای بیوشیمیایی و ایمنی مانند گلوکز، پروتئین کل، فعالیت فاگوسیتوزی، فنولوکسیداز و آنتی اکسیدانی کل، سنجش شد. نتایج نشان داد که استفاده از این سین بیوتیک ها (هم تجاری و هم غیر تجاری) تعداد کل هموسیت ها را بطور معنی داری افزایش داد (۰۵/۰>P). بعلاوه میگوهای تغذیه شده در هر سه تیمار سین بیوتیکی دارای فاکتورهای بیوشیمیایی و شاخص های ایمنی بهتری نسبت به گروه کنترل بودند.  در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق می توان بیان نمود که استفاده از سین بیوتیک حاوی مانان الیگوساکارید و باکتری لاکتوباسیلوس بخصوص در صورت استفاده از Lactobacillus plantarum اثرات سودمندی بر شاخص های ایمنی میگوی سفید غربی دارد.

Keywords:

Synbiotic , western white shrimp , Litopenaeus vannamei , mannan oligosaccharide , Lactobacillus spp.