مقایسه تاثیرتغذیه با پریان میگو Phallocryptus spinosa و آرتمیا Artemia urmiana بر مقدار رنگدانه های کاروتنوئیدی پوست ماهی گلدفیش Carassius auratus

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 131

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ISFJ-24-1_002

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1400

Abstract:

مقدار رنگدانه های کاروتنوئیدی، تاثیر تعیین کننده ای در رنگ عضله و پوست ماهیان خوراکی و زینتی دارند. تجمع این ماده رنگی در پوست و عضلات ماهی بر بازار پسندی آن بسیار تاثیرگذار است و بدین منظور با توجه به عدم سنتز آن ، اضافه نمودن این ترکیبات به جیره غذایی ماهیان پرورشی ضروری است. در این تحقیق ۲۷۰ماهی گلدفیش Carassius auratus با میانگین وزن اولیه ۸/۰ گرم در سه تیمار غذایی هر یک با سه تکرار شامل غذای کنسانتره، مخلوط ۵۰% کنسانتره و ۵۰% پریان میگوی منجمد Phallocryptus spinosa و مخلوط ۵۰% کنسانتره و ۵۰% آرتمیاارومیانا (Artemia urmiana ( منجمد ، سه بار در روز و به مدت ۹۰ روز به میزان ۳% وزن بدن تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش مقادیر کاروتنوئیدهای کل به روش اسپکتروفتومتری با دستگاه اسپکتروفتومتر مدل WPA ساخت انگلیس و رنگدانه های آستاگزانتین، کانتاگزانتین و بتاکاروتن به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا با دستگاه HPLC مدل Younglin ساخت انگلیس در پوست ماهیان تیمارهای مختلف اندازه گیری شدند. نتایج حاصل نشان دادکه مقادیر رنگدانه های کاروتنوئیدی بطور معنی داری در ماهیان تغذیه شده با مخلوط کنسانتره و غذای زنده، بیشتر ازماهیان تغذیه شده فقط با غذای کنسانتره بود و بیشترین تولید رنگدانه در پوست ماهیان تغذیه شده از جیره حاوی پریان میگو بدست آمد. نتایج حاصله نشان داد که در پوست ماهیان گلدفیش تغذیه شده با جیره های غذایی کنسانتره، مخلوط کنسانتره و پریان میگوی منجمد و مخلوط کنسانتره و آرتمیای منجمد به ترتیب میانگین (±SD) مقادیر کاروتنوئید کل ۰۳/۰ ±۰۹/۱ ،۰۲۱/۰ ± ۹۰/۳و۰۵/۰ ± ۰۷/۲ میلی گرم درصد، آستاگزانتین۲۳/۰ ± ۵۷/۸۴ ،۴۰/۰ ± ۸۲/۲۰۵و ۶۳/۰ ±۲۴/۱۰۲ نانوگرم، کانتاگزانتین۰۱/۰ ± ۲۴/۰ ، ۱۷/۰ ±۷۹/۳۵ و ۲/۰ ±۶۴/۳۰ نانوگرم و بتاکاروتن ۱۱/۰ ±۷۳/۳۴ ،۲/۰ ± ۷۸/ ۱۳۸ و ۱۵/۰ ±۷۷/۶۹ نانوگرم به ازای هر گرم پوست ماهی بدست آمد، بطوریکه بین جیره های غذایی مختلف اختلاف معنی دار وجود دارند. نتیجه گیری نهایی مبین این است که پریان میگوها را می توان به عنوان جایگزین مناسب، سازگار با محیط زیست و با قیمت پایین تر نسبت به مواد رنگدانه ای مصنوعی وبا ارجحیت نسبت به آرتمیا جهت بهبود رنگ ماهیان زینتی مورد استفاده قرار داد.