اثر سطوح مختلف ویتامین نیاسین (B۳) بر رشد و ترکیب بیوشیمیایی خون و لاشه بچه ماهی استرلیاد پرورشی (Acipenser ruthenus)

این تحقیق به منظور تعیین اثر مقادیر مختلف ویتامین B۳بررشد و ترکیب بدن خون بچه تاس ماهی استرلیاد (Acipenser  ruthenus)  پرورشی در مرکز تکثیر و پرورش و بازسازی ذخایر شهید بهشتی سد سنگر اجرا گردید. شش جیره غذایی شامل مقادیر مختلف ۵۰،۴۰،۳۰،۲۰،۱۰،۰ میلی گرم در کیلوگرم غذای خشک ویتامین  B۳ به مدت ۸ هفته برای تغذیه ماهیان استرلیاد در نظر گرفته شدند. تعداد ۱۰۰ قطعه ماهی استرلیاد با وزن متوسط ۵۰ گرم به ۱۸ وان فایبرگلاس معرفی گردید. ماهیان روزانه به میزان ۵ درصد وزن بدن تغذیه شدند. نتایج نشان داد که بین تیمارها از نظر افزایش وزن، ضریب چاقی، ضریب رشد و طول نهایی اختلاف معنی داری وجود ندارد (۰/۰۵رشد  روزانه اختلاف معنی دار مشاهده می شود (۰/۰۵>p). از نظر ترکیبات بیوشیمیایی (تری گلیسرید، کلسترول، گلوکز، LDL، HDL و پروتیئن خون) در تیمارهای مورد بررسی اختلاف معنی داری مشاهده گشت (۰/۰۵>p). هم چنین براساس نتایج آنالیز لاشه اختلاف معنی داری بین تیمارها از لحاظ میزان رطوبت، چربی، پروتیئن و خاکستراختلاف معنی  داری دیده شد (۰/۰۵>p). به طوری که بیش ترین میزان پروتئین و خاکستر وحداقل میزان چربی مربوط به تیمار۳ بوده است.در نهایت باتوجه به نتایج می توان گفت که ویتامین نیاسین در این وزن اثر معنی داری روی رشد تاس ماهی استرلیاد ندارد، ولی باعث کاهش میزان چربی و افزایش پروتئین لاشه می شود. در نتیجه افزودن ۳۰ میلی گرم نیاسین در کیلوگرم غذا اثر مطلوبی روی کیفیت گوشت ماهی می گذارد.

Keywords:

ماهی استرلیاد , Acipenser ruthenus , ویتامین نیاسین , رشد , فاکتورهای بیوشیمیایی خونی , ترکیب لاشه