بررسی تغییرات پاتولوژیک بافت کبد، آبشش و روده بچه ماهی سفید (kutum (Rutilus در معرض قرار گرفته با آب تالاب انزلی

تالاب انزلی دارای ارزش اکولوژیکی فراوانی است چرا که محل  تخم ریزی و مهاجرت گونه های آبزیان و پرندگان بسیاری به حساب می آید. براساس تحقیقات صورت گرفته، فلزات سنگینی از جمله لیتیوم، باریوم، استرانسیوم، کادمیوم، کبالت، مس، مولیبدن، نیکل، سرب و گوگرد علاوه بر هیدروکربن های آروماتیک چندحلقه ای (PAH) نیز به عنوان ترکیبات حاضر در همه منطقه تالاب در نظر گرفته می شوند که غلظت شان رو به افزایش بوده و می توانند تهدید جدی برای ساکنان تالاب در نظر گرفته شوند. مطالعه حاضر اثرات آب دارای این آلاینده ها را بر یکی از مهم ترین گونه های تالاب بررسی می کند. به منظور انجام تحقیق نود عدد بچه ماهی سفید Rutilus kutum، به مدت ۸ روز در معرض آب های آلوده مناطق آبکنار و سیاه کشیم تالاب انزلی (در قالب سه تیمار و در هر تیمار سه تکرار) قرار گرفتند. پس از گذشت روز اول تغییری در سلول های اپیتلیال آبشش دیده نشد و دژنراسیون سیتوپلاسم و هسته در سلول های کبد مشاهده شد، درحالی که پس از ۴ روز تغییر شکل سلول های پایه آبششی، به هم چسبیدگی رشته ها و رشته های ثانویه گرزی شکل در بافت آبشش و تجمع صفرا در بافت کبد دیده شد (۰/۰۵کبد شد (۰/۰۵>p). تغییرات ایجاد شده می تواند به وجود آلودگی در آب تالاب انزلی مربوط باشد.

Keywords:

آسیب بافتی , آبکنار , سیاه کشیم , کبد , آبشش