اثرات پروبیوتیک باکتوسل و پربیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر رشد، بازماندگی، پارامترهای خونی و مقاومت در برابر استرس شوری ماهی گورامی سه خال (Trichogaster trichopterus)
عنوان مقاله: اثرات پروبیوتیک باکتوسل و پربیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر رشد، بازماندگی، پارامترهای خونی و مقاومت در برابر استرس شوری ماهی گورامی سه خال (Trichogaster trichopterus)
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-8-3_023
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-8-3_023
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
مینا مختاری - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
محمدرضا ایمانپور - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی:۴۸۷-۴۹۱۷۵
عبدالمجید حاجی مرادلو - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
سیدحسین حسینی فر - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
خلاصه مقاله:
مینا مختاری - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
محمدرضا ایمانپور - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی:۴۸۷-۴۹۱۷۵
عبدالمجید حاجی مرادلو - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
سیدحسین حسینی فر - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
این پژوهش با هدف بررسی اثر استفاده خوراکی پروبیوتیک تجاری باکتوس و پربیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر رشد، بازماندگی، پارامترهای خونی و مقاومت در برابر استرس شوری ماهی گورامی سه خال انجام گرفت. برای این منظور ۷۲۰ قطعه بچه ماهی گورامی سه خال (۰/۰۶۱±۱) در دوازده گروه هرکدام با سه تکرار تصادفی تقسیم شدند. تیمار اول (شاهد) فقط با غذای تجاری ومابقی تیمارها با غذای تجاری مکمل شده به پروبیوتیک و پربیوتیک به ترتیب حاوی، تیمار دوم (۰/۱ گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک)، تیمار سوم (۰/۲ گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک)، تیمار چهارم (۰/۴ گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک)، تیمار پنجم (۱% پربیوتیک)، تیمار ششم (۲% پربیوتیک)، تیمار هفتم (۰/۱ گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک و ۱% پربیوتیک)، تیمار هشتم (۰/۱ گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک و ۲% پربیوتیک)، تیمار نهم (۰/۲ گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک و ۱% پربیوتیک)، تیمار دهم (۰/۲ گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک و ۲% پربیوتیک)، تیمار یازدهم (۰/۴ گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک و ۱% پربیوتیک) و تیمار دوازدهم (۰/۴ گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک و ۲% پربیوتیک)، به مدت ۹۰ روز تغذیه شدند. اندازه گیری فاکتورهای رشد، فاکتورهای خون و درصد بقاء در برابر تنش شوری در اتمام دوره آزمایش انجام شد. تیمار هفتم به طور معنی داری دارای شاخص رشد و تغذیه بهتر بود (۰/۰۵>p). هم چنین در بین فاکتورهای خونی نتایج نشان داد که تیمار هشتم دارای پروتئین کل بیش تر با تفاوت معنی داری نسبت به تیمار شاهد بود (۰/۰۵>p)، ولی تیمارهای تغذیه شده با پربیوتیک (به تنهایی)، (تیمارهای پنجم و ششم) به طور معنی داری دارای درصد بقاء بیش تری نسبت به تیمار شاهد بود (۰/۰۵>p). بنابراین پروبویتیک باکتوسل و پربیوتیک گالاکتوالیگوساکارید به صورت تلفیقی می تواند باعث بهبود رشد و میزان پروتئین کل خون و پربیوتیک گالاکتوالیگوساکارید (به تنهایی) می تواند باعث افزایش مقاومت به بروز تنش در ماهی گورامی سه خال شود.
کلمات کلیدی: ماهی گورامی سه خال, پروبیوتیک باکتوسل, پربیوتیک گالاکتوالیگوساکارید, شاخص های رشد, پارامترهای خونی, استرس شوری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1313296/