تعیین عرصه های مستعد احداث آبشخور برای آهوی ایرانی (Gazella Subgutturosa Subgutturosa) با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (مطالعه موردی: منطقه شکارممنوع قراویز)

یکی از مهم ترین تدابیر در حفظ حیات وحش هر منطقه، وجود آب و غذای کافی برای آن است. با توجه به اهمیت خاص گونه آهوی ایرانی (Gazella Subgutturosa Subgutturosa) در غرب ایران، به خصوص در منطقه شکارممنوع قراویز و حضور دام های روستاییان و عشایر در منطقه و هم چنین اهمیت عامل آب و پراکندگی آن به عنوان یکی از منابع مهم زیستگاهی گونه های بیابانی و کویری، این تحقیق در پی یافتن مناطق مستعد برای احداث آبشخور برای این گونه است. بدین منظور معیارهای فاصله از جاده، طبقات شیب، فاصله از روستا، تراکم آهوان، فاصله از آبراهه ها، کاربری اراضی، فاصله از طعمه خوار و فاصله از دام در نظر گرفته شد. سپس با استفاده از توابع تحلیلی GIS،کل محدوده برای هریک از معیارهای تعیین شده پهنه بندی گردید. برای به دست آوردن اهمیت هر معیار، از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. نقشه نهایی با تلفیق معیارها و حذف مناطق نامناسب به دست آمد و به پنج طبقه با توان بسیار، مناسب، نسبتا مناسب، نامناسب و لایه محدودیت جهت احداث تقسیم گردید. نتایج حاصل از این روش با استفاده از کنترل زمینی مورد بررسی قرار گرفت که حاکی از قرار داشتن مناطق مستعد احداث در قسمت های مرکزی، غرب و جنوب غربی منطقه و در مجاورت با کشور عراق است.

Keywords:

تناسب سرزمین , آبشخور , آهوی ایرانی , تحلیل سلسله مراتبی , قراویز