محمدرضا غریبی - گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: ۳۹۹۵
بهروز آتشبار - گروه اکولوژی و ارزیابی ذخایر آبزیان، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: ۱۶۵
ناصر آق - گروه تکثیر و پرورش آبزیان، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: ۱۶۵
ماندانا کاظمی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: ۱۶۵

برای تعیین مقدار بهینه غذا برای رشد و بقای پریان میگویPhallocryptus spinosa  تحت شرایط آزمایشگاهی استاندارد، از جلبک دونالیلا ترتیولکتا در پنج تراکم مختلف: ۱۰۶×۱۸،  ۱۰۶×۳۶، ۱۰۶×۵۴،۱۰۶×۷۲ و ۱cells ml-۱۰۶×۹۰ استفاده گردید. در این تحقیق، رشد و بقای پریان میگوها در روزهای پرورشی ۳، ۶، ۹، ۱۲ و ۱۵ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج اختلاف معنی داری در رشد و بقای پریان میگوها تغذیه شده با تراکم های مختلف جلبک نشان داد. بیش ترین رشد و کم ترین میزان بقا در موجودات تغذیه شده با تراکم ۱cells ml- ۱۰۶×۹۰  در روز پانزدهم مشاهده شد. پریان میگوهای تغذیه شده با تراکم ۱cells ml- ۱۰۶×۵۴ بیش ترین بقا را در بین سایر تیمارها داشتند. از این رو می توان نتیجه گرفت که رشد و بقای P. spinosa با افزایش جلبک تا حد مشخصی افزایش می یابد و هرگونه تغیر در غلظت جلبک، تاثیر منفی روی رشد و بقای Phallocryptus spinosa می گذارد.

پریان میگو, Phallocryptus spinosa, Haematococus sp, رشد, بقا