نقش مکمل پری بیوتیک مانان الیگوساکارید در شاخص های رشد و کارایی تغذیه لارو قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات استفاده از سطوح یک نوع پری بیوتیک تجاری (Mannan Oligosaccharides) بر شاخص های رشد و بقاء لارو قزل آلای رنگین کمان از مرحله شروع تغذیه فعال می باشد. تعداد ۱۵۰۰ قطعه ماهی با وزن متوسط ۱۰±۱۱۰ میلی گرم انتخاب و در داخل ۱۲ مخزن (۳۵ لیتری) با تراکم ۱۲۵ قطعه در هر مخزن نگه داری و به مدت ۶۰ روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. از پری بیوتیک مانان در ۳ سطح ۰/۵، ۱ و ۲ گرم در کیلوگرم به همراه یک گروه شاهد، استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از ۰/۵، ۱ و ۲ گرم در کیلوگرم پری بیوتیک باعث افزایش معنی دار شاخص های رشدی ماهیان (وزن نهایی به ترتیب، ۰/۱۱±۲/۰۳، ۰/۶۹±۲/۶۱ و ۰/۰۴±۲/۵۷ گرم) در مقایسه با گروه شاهد (وزن نهایی، ۰/۰۵±۱/۶۷ گرم) گردید (۰/۰۵>P). هم چنین استفاده سطوح مختلف پری بیوتیک در جیره سبب کاهش معنی دار ضریب تبدیل غذایی ماهیان در مقایسه با گروه شاهد گردید (۰/۰۵>P). نتایح نهایی حاصله، حاکی از بهبود شاخص های رشد و کارایی تغذیه ای ماهیان با استفاده از سطح ۱ گرم در کیلوگرم پری بیوتیک مانان در جیره لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان می باشد.

Keywords:

پری بیوتیک , مانان الیگوساکارید , لارو , رشد , قزل آلای رنگین کمان