مریم مروتی - گروه علوم محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: ۱۴۵۱۵-۷۷۵
محمود کرمی - گروه علوم محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: ۱۴۵۱۵-۷۷۵
محمد کابلی - گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: ۴۱۱۱
زهرا روستا - گروه علوم محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: ۱۴۵۱۵-۷۷۵
محمدجواد شرکائی - اداره کل حفاظت محیط زیست استان یزد

قوچ ومیش (Ovis orientalis) گونه ای از راسته زوج سمان و خانواده گاوسانان (Bovidae) است. انواع زیرگونه های آن طبق لیست قرمز IUCN در رده حفاظتی آسیب پذیر قرار دارند. پناهگاه حیات وحش دره انجیر یکی از بهترین و امن ترین زیستگاه های این گونه در مرکز ایران است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر برحضور قوچ و میش ها با استفاده از روش MAXENT طی سال های ۱۳۹۱ لغایت ۱۳۹۲ برای فصول زمستان (دوره سرما)، بهار (دوره بره آوری)، تابستان (دوره گرما و کم آبی) و پاییز (دوره جفت گیری) انجام شد. متغیرهای زیست محیطی مورد استفاده در مدل سازی برای چهار فصل شامل ارتفاع، شیب، جهت، فاصله ازمنابع آب، جوامع گیاهی، فاصله ازجاده (آسفالت،خاکی) و فاصله ازمعادن بود. نتایج به دست آمده (از نرم افزار مکسنت) نشان می دهد مهم ترین عامل موثر برحضور قوچ و میش ها به عنوان یکی ازمهم ترین منابع غذایی برای گونه یوزپلنگ آسیایی (شدیدا در معرض انقراض) در منطقه، در فصل زمستان، بهار، تابستان و پاییز، متغیر شیب است. براساس پیش بینی صورت گرفته (با استفاده از نرم افزار مکسنت)، نواحی شمالی، مرکزی و جنوب شرقی پناهگاه حیات وحش دره انجیر با بیش ترین احتمال قوچ و میش همراه است که مطلوب ترین زیستگاه گونه و طعمه خواران وابسته به آن (یوزپلنگ آسیایی) در طول چهار فصل محسوب می شود. از نتایج این مطالعه می توان در اجرای اقدامات حفاظتی ومدیریتی جهت افزایش زیستگاه های مطلوب در استان یزد استفاده نمود.

قوچ و میش, مدل سازی مطلوبیت زیستگاه, حداکثر آنتروپی, MAXENT, پناهگاه حیات وحش دره انجیر