بررسی کیفیت رودخانه تجن ساری با استفاده از ترکیب جمعیت بی مهرگان کفزی و شاخص BMWP

ارزیابی زیستی ۸۰ کیلومتر از رودخانه تجن براساس ساختار جمعیت بی مهرگان کفزی و شاخص BMWP به صورت ماهانه از مهر ۱۳۹۰ تا شهریور ۱۳۹۱ انجام گردید. نمونه برداری از بی مهرگان کفزی به وسیله نمونه بردار سوربر (به مساحت ۱/۰ مترمربع و چشمه تور ۶۰ میکرون) در ۶ ایستگاه با ۳ تکرار انجام شد. نمونه های صید شده در فرمالین ۴% تثبیت و به آزمایشگاه منتقل شد. بی مهرگان کفزی شناسایی شده به کمک کلید شناسایی معتبر متعلق به ۳۲ جنس، ۳۰ خانواده و ۱۲ راسته بودند. ترکیب جمعیت بی مهرگان کفزی نشان داد، لارو حشرات آبزی در همه ایستگاه ها غالب بود و گروه های حساس به آلودگی (EPT[۱]) جمعیت غالب را در ایستگاه های ۱، ۳، ۴ و ۶ تشکیل می دهند که نسبت به سایر ایستگاه ها دارای تفاوت معنی داری می باشد (۰۵/۰≥p)، براساس طبقه بندی شاخص BMWP ایستگاه های مطالعاتی در ۳ طبقه کیفی خوب، متوسط و بد قرار گرفتند و حداکثر مقدار این شاخص در فصل بهار، در ایستگاه ۱ و حداقل آن در ایستگاه ۵، در فصل تابستان می باشد. حداکثر فراوانی بی مهرگان کفزی در فصل زمستان در ایستگاه ۳ که با سایر ایستگاه ها دارای اختلاف معنی داری می باشد (۰۵/۰≥p)، و حداقل آن در ایستگاه ۵ در فصل زمستان مشاهده گردید. ترکیب جمعیت بی مهرگان کفزی، شاخص های فراوانی، درصد EPT و BMWP نشان دادند که ایستگاه های ۵، ۶ و ۲ در وضعیت کیفی مناسبی قرار ندارند. [۱] Ephemeroptera, Plecoptera, Trichoptera مجموع افراد راسته های

Keywords:

بی مهرگان کفزی , ترکیب جمعیت , شاخص BMWP , رودخانه تجن