تاثیر افزودن نمک های صفراوی گاو در جیره غذایی بر شاخص های رشد، بقاء، ترکیبات لاشه و برخی شاخص های خون شناختی و بیوشیمیایی سرم خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

در پژوهشبه منظور بررسی تاثیر نمک های صفراوی در جیره غذایی ماهی بر شاخص های رشد، بازماندگی، ترکیبات لاشه و برخی شاخص های خون شناختی و بیوشیمیایی سرم خون، تعداد ۳۰۰ قطعه بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) با وزن متوسط  ۰/۵± ۳ گرم به مدت ۱۲ هفته مورد مطالعه قرار گرفت. نمک های صفراوی گاو در ۵ سطح ۰، ۰/۲۵، ۰/۵، ۰/۷۵ و ۱ درصد به جیره غذایی بچه ماهیان اضافه شد. طی دوره آزمایش، غذادهی دوبار در روز و به میزان ۳ تا ۵ درصد وزن توده زنده انجام شد. پس از پایان آزمایش تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که  شاخص های رشد و بازماندگی، پروتئین، خاکستر و رطوبت لاشه در تیمارهای  مختلف اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند (۰/۰۵نمک صفراوی و ۰/۶۲۹± ۳۲/۵۲ درصد چربی کم ترین میزان چربی را داشته و از لحاظ آماری با سایر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (۰/۰۵>P). هم چنین، تیمار ۲ با میزان ۰/۵ درصد نمک صفرا بالاترین و تیمار شاهد بدون نمک صفرا (تیمار صفر درصد)، پایین ترین میزان کلسترول و تری گلیسیرید خون را داشتند و دارای اختلاف معنی دار با سایر تیمارها بودند (۰/۰۵>P). میزان پروتئین کل، گلبول های سفید، گلبول های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، MCV، MCH و MCHC خون به طور معنی داری، دارای اختلاف بین گروه های آزمایشی و شاهد بودند  (۰/۰۵>P).

Keywords:

نمک صفراوی , کپورمعمولی , رشد , ترکیبات لاشه , خون شناسی