بررسی امکان استفاده از پلی اتیلن ترفتالات پیوند زده شده با منومر ۲ هیدروکسی پروپیل متاکریلات در تصفیه پساب جهت کنترل میزان آلودگی سرب و کادمیم در محیط زیست آبزیان

امروزه آلودگی اکوسیستم های آب شیرین در ایران و جهان توسط فلزات سنگین مانند سرب وکادمیم یک مشکل زیست محیطی بسیار مهم می باشد. یکی از مهمترین منابع ورود فلزات سنگین به آب های سطحی ورود فاضلاب و پساب های مختلف می باشد. از جمله مناسب ترین روش ها جهت کاهش آلودگی فلزات سنگین در منابع آبی تصفیه پساب های ورودی به روش جذب سطحی توسط جاذب های پلیمری می باشد. در تحقیق حاضر از جاذب پلیمری پلی اتیلن ترفتالات پیوند زده شده با منومر ۲ هیدروکسی پروپیل متاکریلات جهت جذب سرب و کادمیم استفاده گردید. پس از تولید جاذب خصوصیات آن بررسی گردید. نتایج نشان داد خواص جذبی فیلتر تولیدی در اثر تماس با باز قوی تغییر محسوسی پیدا نکرده است. هم چنین از فیلتر تولیدی جهت جذب کادمیم و سرب از محلول آزمایشگاهی و از پساب کارخانه ذوب آهن اصفهان استفاده شد. طبق نتایج به دست آمده حداکثر ظرفیت جذب کادمیم و سرب توسط جاذب به ترتیب معادل ۲۳/۴۴و ۲۰/۹ میلی گرم در گرم به دست آمد که معادل ۶۳ و ۳۲ درصد عنصر موجود در پساب بود. مقایسه جذب کادمیم و سرب در شرایط آزمایشگاهی و جذب از پساب نشان داد که جذب کادمیم از پساب تقریبا با شرایط آزمایشگاهی برابر بوده در حالی که در مورد سرب این مقدار حدود ۵۴ درصد شرایط آزمایشگاهی می باشد و فیلتر تولیدی جهت تصفیه کادمیم و سرب از پساب مناسب می باشد.

Keywords:

کادمیم , سرب , محیط زیست آبزیان , تصفیه پساب , جاذب