آزیتا فراشی - گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
محمد کابلی - گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
حسن رحیمیان - دانشکده علوم جانوری، دانشکده زیست شناسی، دانشگاه تهران، تهران ایران

گونه ماهی کور ایرانی ( Iranocypris typhlops ) یکی از گونه های خانواده کپورسانان است که دامنه پراکنش آن محدود به زیستگاه غار ماهی کور در کوه های زاگرس در غرب ایران است. این گونه دارای وضعیت آسیب پذیر در فهرست قرمز اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت است. این گونه در زیستگاه بومی خود با تهدیدهای انسانی و طبیعی بسیاری روبرو است. این تهدیدها می توانند بقاگونه را تحت تاثیر قرار داده و منجر به انقراض آن شوند. بر این اساس در مطالعه حاضر سعی شد با استفاده از رویکرد ahp-swot به مدیریت استراتژیک این زیستگاه پرداخته شود. نتایج حاصل نشان داد در مورد عوامل داخلی و بیرونی تاثیرگذار بر مدیریت زیستگاه به ترتیب اهمیت ۱) نقاط ضعف، ۲) تهدیدها، ۳) فرصت ها و ۴) نقاط قوت قرار دارند که موید تاثیر بالای نقاط ضعف در مدیریت این اکوسیستم است. هم چنین نتایج نشان داد ریزش سنگریزه در زیستگاه گروه نقاط ضعف، بروز گسل در زیستگاه در گروه تهدیدها، توسعه گردشگری در منطقه در گروه فرصت ها و منحصر به فرد بودن زیستگاه در گروه نقاط قوت مهم ترین زیر عوامل هستند. نتایج مطالعه حاصل می تواند راهنمایی برای مدیران حیات وحش باشد تا در راستای مدیریت و حفاظت این گونه گام بردارند.

ماهی کور ایرانی, بومی, زیستگاه, AHP-SWOT