ندا بهداروند - دانشگاه تهران, دانشکده منابع طبیعی, گروه محیط زیست, ایران
محمد کابلی - دانشگاه تهران, دانشکده منابع طبیعی, گروه محیط زیست, ایران
رضا ابراهیم پور - دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی, دانشکده برق و کامپیوتر, ایران
بهمن جباریان امیری - دانشگاه تهران, دانشکده منابع طبیعی, گروه محیط زیست, ایران

امروزه، مدل سازی پیش بینی ریسک به عنوان یک راهکار موثر برای حفاظت از منافع انسانی و جمعیت های حیات وحش محسوب می گردد. کاربرد نقشه های خروجی چنین مدل هایی جهت تعیین گستره پراکنش درگیری ها، برآورد هزینه های احتمالی و موفقیت برنامه های کنترلی بسیار سودمند است. در تحقیق حاضر یک نقشه ریسک برای حملات گرگ (canis lupus) به انسان در استان همدان ارائه شد. بدین منظور کارایی روش مدل سازی حداکثر آنتروپی (maxent)، که مبتنی بر نقاط حضور است در مقایسه با دو روش حضور و عدم حضور شبکه های عصبی مصنوعی (ann) و ماشین بردار پشتیبان (svm) مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس پیش بینی های این مطالعه، نواحی مرکزی و شمال استان با بیش ترین احتمال وقوع حملات گرگ مواجه هستند. یافته ها نشان می دهد مهمترین پارامترهای موثر در پراکنش حملات این گونه، کاربری اراضی، تراکم جمعیت انسانی و فاصله از جاده می باشد. در بین این عوامل کاربری اراضی به عنوان مهم ترین پارامتر شناسایی شد. هم چنین طبق نتایج حاصل، روش حداکثر آنتروپی، بیش ترین سطح زیر منحنی (auc =۰.۸۸) را به خود اختصاص داد که بیانگر کارایی بالای این روش در پیش بینی مناطق پرخطر در سطح استان همدان است.

مدیریت تضاد انسان, حیات وحش, مدل های پیش بینی, گرگ, استان همدان