تحلیلی بر مکانیابی ایستگاههای آتشنشانی شهری نمونه موردی: شهر پیرانشهر

ایستگاه­های آتش­نشانی یکی از مراکز مهم امدادرسانی می­باشند. بدیهی است که خدمات­رسانی به موقع، مستلزم مکانیابی مناسب آن­هاست. شهر پیرانشهر با داشتن یک ایستگاه آتش­نشانی، با مشکلاتی مانند کمبود ایستگاه­ها، عدم توزیع مناسب و عدم مکان­یابی صحیح آن مواجه است. هدف از این پژوهش، بررسی نحوه توزیع ایستگاه­ها و خدمات­دهی آن­ها و تعیین مکان مناسب برای احداث ایستگاه­های جدید با توجه به نیاز شهر می­باشد. در این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی انجام پذیرفته، اطلاعات مورد نیاز از طریق نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ و طرح­های جامع و تفصیلی شهر پیرانشهر و همچنین مجلات و کتب مرتبط با موضوع گردآوری شده و جهت تحلیل داده­ها از نرم­افزارهای، ARC GIS، Super Decisions در آن بهره گرفته شده است و با استفاده از مدل تحلیل شبکه و مدل ANP (جهت وزن دهی لایه­های کاربری و مکانیابی، اولویت بندی نقاط پیشنهادی) و ۶ ایستگاه جدید برای مناطقی که خارج از شعاع عملکردی آتش­نشانی موجود بودند، پیشنهاد گردید تا کل شهر، بر اساس استاندارد زمانی رسیدن خودروهای آتش­نشانی به محل حادثه، تحت پوشش این ایستگاه­ها قرار گرفته و به منظور کاهش خسارات، بهره برداری مناسب از آن ها گردد.

Keywords:

مکانیابی , ایستگاه های آتش نشانی , وقوع بحران , شهر پیرانشهر