تحلیلی بر میزان احساس امنیت اجتماعی گردشگران شهری (مطالعه موردی: گردشگران داخلی شهر اصفهان)

از آنجا که بیش­تر شهرها از پتانسیل و توانایی لازم برای گردشگری خصوصا در سطح ملی و بین­المللی برخوردار بوده و جمع کثیری از گردشگران را به طرف خود جذب می­کنند لذا توجه به امنیت اجتماعی آن­ها در چنین شهرهای امری لازم و ضروری است. شهر اصفهان با داشتن جاذبه­های گردشگری فراوان هر ساله تعداد زیادی گردشگر را به­سمت خود جذب می­کند. آنچه که می­تواند این صنعت درآمدزا و به­تبع آن میزان گردشگران را تهدید کند نبود امنیت و یا احساس عدم امنیت در بین گردشگران می­باشد. با حرکت از این موضوع بررسی و تحلیل میزان امنیت اجتماعی گردشگران در شهر اصفهان هدف اصلی این پژوهش را تشکیل می­دهد. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی بوده و جهت جمع­آوری داده­ها از روش­های کتابخانه­ای و نیز تکمیل پرسش­نامه استفاده می­شود. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و تحلیلی و نرم­افزار SPSS استفاده می­شود. جامعه آماری گردشگران شهری داخلی وارد شده به شهر اصفهان در سال ۱۳۹۰ تشکیل می­دهد که با استفاده از فرمول نمونه­گیری کوکران ۳۸۴ نمونه به­دست آمد، که این رقم جهت اطمینان بیش­تر به ۳۹۰ نفر افزایش داده شد. هم­چنین روش نمونه­گیری به­روش تصادفی از نوع خوشه­ای چندمرحله ای می­باشد. نتایج پژوهش نشان می­دهد که میزان تحصیلات، سن، سواد، وضعیت تاهل، میزان درآمد، نقش نیروی انتظامی و رسانه­ها به مقدار بسیار زیادی بر میزان احساس امنیت اجتماعی گردشگران شهری تاثیر داشته و در این میان وضعیت کالبدی- فیزیکی شهر میزبان کم­ترین تاثیر را از نظر گردشگران شهر اصفهان داشته است. هم­چنین ۷/۴۷ درصد از گردشگران از امنیت اجتماعی در شهر اصفهان رضایت داشته و ۷/۱۸ درصد ناراضی بوده­اند. در کل بیش از ۸۰ درصد پاسخ­گویان معتقدند که در فرصت مناسب دوباره از این شهر دیدن می­کنند.

Keywords:

گردشگری شهری , امنیت شهری , امنیت اجتماعی , شهر اصفهان